Η επιτυχία των αντιρατσιστικών συλλαλητήριων στις 21 Μάρτη έστειλε ένα βροντερό μήνυμα να αντηχήσει στους δρόμους πολλών πόλεων της Ευρώπης. Όσο κι αν οι κυβερνήσεις και οι ηγέτες της ΕΕ προσπαθούν να μας διασπάσουν και να μας αποπροσανατολίσουν, δεν θα τα καταφέρουν. Η μαζική οργή των εργατών και της νεολαίας για την ατέλειωτη λιτότητα και την ανεργία δεν ψάχνει για αποδιοπομπαίους τράγους. Γίνεται κίνημα που αγκαλιάζει τους μετανάστες και τους πρόσφυγες και υψώνει τείχος προστασίας ενάντια στις φασιστικές συμμορίες που σηκώνουν κεφάλι.
Στην Αθήνα, χιλιάδες μετανάστες από τις πιο μαζικές κοινότητες
ενώθηκαν με τους αντιφασίστες της ΚΕΕΡΦΑ και πλημμύρισαν τη Σταδίου σε
μια συγκλονιστική πορεία. Από το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν μέχρι τη
Σενεγάλη και τη Γουινέα και από την Αίγυπτο μέχρι την Αλβανία, ένα
πολύχρωμο ποτάμι ένωσε τις φωνές του γύρω από τα ίδια αιτήματα: Θέλουμε
χαρτιά, θέλουμε ιθαγένεια για τα παιδιά, θέλουμε να κλείσουν τα
στρατόπεδα που στερούν την ελευθερία σε όλους τους κατατρεγμένους των
πολέμων, θέλουμε να δικαστούν και να καταδικαστούν οι χρυσαυγίτες
δολοφόνοι και οι προστάτες τους. Στο πλευρό των μεταναστών, ήταν εκεί οι
αγωνιζόμενοι της ΕΡΤ, νεολαίοι από τους φοιτητικούς συλλόγους και τα
σχολεία, αλλά και εκπαιδευτικοί και εργαζόμενοι στα νοσοκομεία,
δείχνοντας χειροπιαστά τι σημαίνει «Εργάτες ενωμένοι, ποτέ νικημένοι».
Η Ελλάδα δεν είναι η «εξαίρεση»
Ίδιες εικόνες στη Θεσσαλονίκη, στα Χανιά, στην Πάτρα αλλά και πολύ
πιο πέρα. Το κίνημα στην Ελλάδα δεν είναι μόνο του, η Ελλάδα δεν είναι η
«εξαίρεση» όπως θα ήθελαν οι διάφοροι Μέρκελ και Κάμερον, Ραχόι και
Σαρκοζί.
Στο Παρίσι οι μετανάστες «χωρίς χαρτιά» βγήκαν στους δρόμους
ακριβώς τη στιγμή που οι δημοσκοπήσεις που μιλούσαν για πρωτιά του
Εθνικού Μετώπου στις τοπικές εκλογές διαψεύδονταν. Στο Λονδίνο, το
πλήθος που συγκεντρώθηκε στην πλατεία Τραφάλγκαρ έδωσε ηχηρή απάντηση
στους ρατσιστές του UKIP. Και στο Βερολίνο οι διαδηλωτές της 21 Μάρτη
πήραν τη σκυτάλη από τη Φρανκφούρτη και την περικύκλωση της Ευρωπαϊκής
Κεντρικής Τράπεζας τις προηγούμενες μέρες, επιβεβαιώνοντας ότι όλοι μαζί
είμαστε ένα δυνατό κίνημα ενάντια και στη λιτότητα και στο ρατσισμό.
Τώρα, πρέπει να χτίσουμε αυτό το κίνημα δίνοντας συνέχεια σε αυτή
την επιτυχία. Ένα πρώτο βήμα είναι η κινητοποίηση στις 20 Απρίλη, τη
μέρα που ξεκινάει η δίκη της Χρυσής Αυγής (βλέπε δίπλα). Αλλά δεν είναι
το μόνο. Παντού, σε όλους τους χώρους, απαιτούμε από την κυβέρνηση του
ΣΥΡΙΖΑ να μην υποχωρήσει στους εκβιασμούς των ηγετών της ΕΕ, να τηρήσει
τις αντιμνημονιακές και τις αντιρατσιστικές υποσχέσεις της. Να ανοίξει
την ΕΡΤ όπως απαιτεί η συνέλευση των εργαζομένων της, να κλείσει τα
στρατόπεδα συγκέντρωσης που θυμίζουν άλλες εποχές. Και πάνω απ’ όλα, να
σταματήσει να πληρώνει το χρέος που πνίγει σαν θηλιά όλες τις δίκαιες
εργατικές διεκδικήσεις.
Η 21 Μάρτη ήταν ένα δυνατό δείγμα για τη δύναμη που μπορεί να κάνει
πράξη αυτή την προοπτική. Συνεχίζουμε μέχρι να ξεσηκώσουμε όλους τους
εργάτες της Ευρώπης σαν μια γροθιά που θα τσακίσει τους άρχοντες της
λιτότητας και του ρατσισμού.
