Ο επόμενος μεγάλος σταθμός του αντιφασιστικού κινήματος μετά τις 21 Μάρτη είναι η Δευτέρα 20 Απρίλη, ημερομηνία έναρξης της δίκης της Χρυσής Αυγής, που θα γίνει σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού.
69 συνολικά κατηγορούμενοι Βουλευτές, ηγετικά στελέχη και μέλη της Χρυσής Αυγής δικάζονται από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, σύμφωνα με το βούλευμα του συμβουλίου Εφετών (215/2015-στηριγμένο στο Πόρισμα του εισαγγελέα Ντογιάκου), για μία σειρά κακουργηματικών πράξεων όπως σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, οπλοφορία και απόπειρες ανθρωποκτονιών.
Η δίκη θα ξεκινήσει λίγες μέρες αφότου λήξει το 18μηνο προφυλάκισης των ηγετικών στελεχών της Χρυσής Αυγής, στις 28 Μάρτη. Αυτή η καθυστέρηση δείχνει ότι η ναζιστική εγκληματική συμμορία, παρά τις αποκαλύψεις, εξακολουθεί να απολαμβάνει μια ιδιαίτερα θετική αντιμετώπιση από τους κρατικούς θεσμούς. Στην πραγματικότητα αυτή η δίκη έχει αργήσει εδώ και δεκαετίες. Για χρόνια ολόκληρα το αντιφασιστικό κίνημα έκφραζε κραυγή αγανάκτησης για την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής που “δεν έβλεπαν” ούτε τα δικαστήρια, ούτε η αστυνομία, ούτε οι εκάστοτε κυβερνήσεις.
Εγκληματικές επιθέσεις
Οι πρώτες εγκληματικές επιθέσεις από τα Τάγματα Εφόδου ξεκίνησαν τουλάχιστον από το 1992 ενώ από το 1996 υπάρχουν οι πρώτες αμετάκλητες καταδικαστικές υποθέσεις σε βάρος ηγετικών μελών. Η εισαγγελική πρόταση Ντογιάκου βέβαια, σαν αφετηρεία εσφαλμένα και χωρίς τεκμηρίωση αναφέρεται στο έτος 2008.
Η σύσταση και η εγκληματική δράση των ταγμάτων εφόδου ήταν δομικό στοιχείο της τραμπούκικης δράσης της ναζιστικής οργάνωσης, που σαν μοναδικό στόχο είχε να κάνει επίδειξη τρόμου στις γειτονιές, τσακίζοντας τον κόσμο της αντίστασης και στοχοποιώντας τους μετανάστες και την αριστερά. Το Υπόμνημα των Δικηγόρων της Πολιτικής Αγωγής του αντιφασιστικού κινήματος στη δίκη της Χρυσής Αυγής, διαπιστώνει με σαφήνεια την «ύπαρξη στο κέντρο της μιας μόνιμης στρατιωτικοποιημένης δομής ένοπλων εκπαιδευμένων μελών (κατά βάση αντρών) που είναι έτοιμοι να τελέσουν εγκληματικές πράξεις κατ’ εντολή των ανωτέρων τους... Η δομή αυτή δεν συνιστά παράπλευρη δραστηριότητα της οργάνωσης, αλλά αποτελεί τον ουσιαστικό λόγο της ύπαρξής της».
Η απαρχή της ενεργού δράσης των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής ήταν το Δεκέμβρη του 1992 την περίοδο των εθνικιστικών συλλαλητηρίων που είχε στήσει η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη για το Μακεδονικό. Η επίθεση οργανωμένου τάγματος εφόδου τον Απρίλη του 1996 σε μέλη της ΟΣΕ που διακινούσαν την εφημερίδα Εργατική Αλληλεγγύη στη Φωκίωνος Νέγρη ήταν κομμάτι της απόπειρας των νεοναζί να αποχτήσουν τον έλεγχο της περιοχής της Κυψέλης. Το 1998 έγινε η παραλίγο δολοφονική επίθεση στον φοιτητή της Φιλοσοφικής και μέλος του ΝΑΡ Δημήτρη Κουσουρή, και άλλων δύο συναγωνιστών του στα δικαστήρια της Ευελπίδων από τάγμα εφόδου ,με επικεφαλής το στέλεχος της Χρυσής Αυγής “Περίανδρο” (Αντώνης Ανδρουτσόπουλος).
Από τα τέλη του 1999 ξεκινά η έφοδος της Χρυσής Αυγής στους μετανάστες. Τον Οκτώβρη του 1999 ο δηλωμένος ρατσιστής Παντελής Καζάκος δολοφονεί εν ψυχρώ στο κέντρο της Αθήνας δύο μετανάστες και αφήνει ανάπηρους άλλους επτά. Το 2004 οι φασίστες της Χρυσής Αυγής επιτέθηκαν σε Αλβανούς μετανάστες που βγήκαν να πανηγυρίσουν τη νίκη της εθνικής Αλβανίας έναντι της εθνικής Ελλάδος. Το πογκρόμ στους Αλβανούς μετανάστες κόστισε τη ζωή του 20χρονου Γκράμος Παλούσι στη Ζάκυνθο.
Αφού κατάφεραν να συγκροτήσουν το τάγμα εφόδου συγκεντρώνοντας όλες
τους τις δυνάμεις στον Άγ. Παντελεήμονα άρχισε η έφοδος στις γειτονιές.
Πρώτος στόχος ήταν οι εργατογειτονιές του Πειραιά και των Δυτικών
Προαστίων, ο Ρέντης, η Νίκαια, το Αιγάλεω. Άρχισαν τα μαχαιρώματα, οι
ξυλοδαρμοί ακόμα και οι εισβολές στα σπίτια μεταναστών. Η είσοδος του
ΛΑΟΣ στη Βουλή και το ισλαμοφοβικό και ρατσιστικό παραλήρημα της
κυβέρνησης ΝΔ τους έδωσε την πλήρη πολιτική κάλυψη για τη δολοφονική
τους δράση.
Το Μάρτη του 2009 στο Αστυνομικό Τμήμα Νίκαιας δολοφονήθηκε ο Μοχάμεντ Καμράν μετά από βασανισμό του. Διοικητής Ασφαλείας στο τμήμα της Νίκαιας είναι ο Γιοβανίδης, ο οποίος αργότερα αποκαλύφθηκε ότι ήταν πληροφοριοδότης της Χρυσής Αυγής (και παραμένει ακόμα στη θέση του). Τον Ιούνη του 2010 ο μετανάστης από το Πακιστάν Τζαβέντ Μπασίρ που εργάζονταν ως διανομέας, δολοφονήθηκε μετά από ένα ανώνυμο τηλεφώνημα για να παραδώσει μία πίτσα, στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Τον Μάη του 2011 οι Χρυσαυγίτες παρέα με τα πρωτοπαλίκαρα της ομάδας ΔΙΑΣ εξαπέλυσαν μαζικό πογκρόμ κατά κάθε σκουρόχρωμου ανθρώπου που έμοιαζε με μετανάστη, με αφορμή την δολοφονία του Μανώλη Καντάρη στα Κάτω Πατήσια. Στην πραγματικότητα το πογκρόμ είχε προαναγγελθεί από τον Ηλία Παναγιώταρο: “Άμα η Χρυσή Αυγή βγάλει δημοτικό σύμβουλο θα γίνει πογκρόμ”. Θύμα αυτής της εκστρατείας ήταν ο Αλίμ Αμντούλ Μανάν 21 χρονών που δολοφονήθηκε μετά από καταδίωξη από “αγνώστους”.
Ήταν η περίοδος που η Χρυσή Αυγή άνοιγε γραφεία στις γειτονιές και
σε πόλεις, εξασφαλίζοντας χρηματοδότηση από το εφοπλιστικό κεφάλαιο ή
από εκβιασμούς και προστασία σε νυχτερινά μαγαζιά και εξασφάλιζε την
στήριξη των αστυνομικών τμημάτων για να μπορεί να απολαμβάνει την πλήρη
ασυλία για τα εγκλήματά της.
Σύνδεση με την αστυνομία
Στο Υπόμνημα της Πολιτικής Αγωγής του αντιφασιστικού κινήματος αναδεικνύεται καθαρά η σύνδεση των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής με τα αστυνομικά τμήματα της εκάστοτε περιοχής δράσης και ιδιαίτερα με τα αστυνομικά τμήματα Αγίου Παντελεήμονα και Νίκαιας.
Τον Ιούνιο του 2012 έγινε η εισβολή στο σπίτι των Αιγύπτιων ψαράδων
στο Πέραμα από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής με επικεφαλής τον
πυρηνάρχη της στο Πέραμα, Πανταζή. Ο Αμπουζίντ Εμπάρακ που κοιμόταν στην
ταράτσα του σπιτιού του τραυματίζεται σοβαρά στο κεφάλι. Η επίθεση είχε
προαναγγελθεί από τον Βουλευτή της Χρυσής Αυγής στη Β΄ Πειραιά Ι. Λαγό,
“Οι Αιγύπτιοι ψαράδες από δω και πέρα θα δίνουν λογαριασμό στη Χρυσή
Αυγή”.
Τον Αύγουστο του 2012, τα ρατσιστικά πογκρόμ έγιναν επίσημη
πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης (ΠΑΣΟΚ -ΝΔ -ΔΗΜΑΡ), με την
επονομασία “Ξένιος Δίας”. Ήταν η περίοδος που οι επιθέσεις της Χρυσής
Αυγής στους μετανάστες εκατονταπλασιάστηκαν. Οι περισσότερες από αυτές
δεν έφτασαν ποτέ να καταγραφούν επίσημα γιατί τα θύματα εμποδίζονταν
ακόμα και στην προσπάθειά τους να υποβάλλουν μία απλή μήνυση στα
αστυνομικά τμήματα. Στις 21 Αυγούστου του 2012 έγινε δολοφονία ενός
μαροκινού μετανάστη στην Οδό Αναξαγόρα χωρίς ποτέ κανείς να μάθει το
όνομά του. Τον Γενάρη του 2013 χάρη στο θάρρος και την επιμονή της
Πακιστανικής Κοινότητας, της ΚΕΕΡΦΑ και των αυτόπτων μαρτύρων, έγινε
γνωστή η δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα. Οι δολοφόνοι
έφτασαν να καταδικαστούν σε ισόβια τον Απρίλη του 2014.
Η Χρυσή Αυγή συνέχιζε να κλιμακώνει τη δράση της βάζοντας στόχο την Αριστερά και τους αντιφασίστες. Τον Σεπτέμβρη του 2013 τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής επιτίθεται με ειδικά ρόπαλα στα οποία είχαν τοποθετήσει πρόκες σε μέλη του ΠΑΜΕ στο Πέραμα. 9 άτομα, ανάμεσά τους και ο πρόεδρος του σωματείου Μετάλλου Πειραιά Σ. Πουλικόγιαννης, οδηγούνται στο νοσοκομείο με σοβαρά τραύματα στο κεφάλι. Η επίθεση στα μέλη του ΠΑΜΕ στο Πέραμα ήταν κομμάτι της συνεργασίας της Χρυσής Αυγής με τους εργοδότες της Ναυπηγοεπισκευστικής Ζώνης Περάματος για τη δημιουργία διασπαστικού Σωματείου, με σκοπό την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, σε αντιπαράθεση με τα υπάρχοντα Σωματεία. Μετά την ίδρυση του σωματείου της Χρυσής Αυγής στη Ζώνη και την επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, οι εργοδότες αντάμειψαν τα μέλη της Χρυσής Αυγής προσλαμβάνοντάς τους στις επιχειρήσεις τους.
Λίγες μέρες αργότερα στις 18 Σεπτέμβρη τα ξημερώματα, ο Παύλος Φύσσας δολοφονείται εν ψυχρώ από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής που ειδοποιήθηκε με μήνυμα από τον πυρηνάρχη Νίκαιας, Πατέλη, συναντήθηκε στα γραφεία της Νίκαιας και έσπευσε στο Κερατσίνι για να βάλει σε εφαρμογή το δολοφονικό σχέδιο δράσης των ταγμάτων εφόδου.
Η Χρυσή Αυγή πρόκειται στις 20 Απρίλη να δικαστεί για κάποια από
αυτά τα εγκλήματα. Η έκρηξη του αντιφασιστικού κινήματος μετά τη
δολοφονία του Παύλου Φύσσα ανάγκασε τον τότε υπουργό Ν. Δένδια να
στείλει στη Δικαστική εξουσία μία σειρά υποθέσεις που αφορούσαν την
εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής.
Ωστόσο η έναρξη της δίκης δε σηκώνει καμία χαλαρή αντιμετώπιση.Χρειάζεται να σημάνει συναγερμό από την τεράστια αντιφασιστική πλειοψηφία στα συνδικάτα, στις σχολές, στα σχολεία στις γειτονιές. Με απεργίες, στάσεις εργασίας, καταλήψεις, αποχές, να πλημμυρίσουμε τον Κορυδαλλό και να βάλουμε την πολιτική πίεση και στα δικαστήρια και στην κυβέρνηση, κόβοντας κάθε απέλπιδα προσπάθεια της Χ.Α. να πέσει στα μαλακά.
Η 21 Μάρτη θα είναι ο μεγάλος σταθμός, που θα αναδείξει τη δύναμη που μπορεί να χώσει για τα καλά στη φυλακή, τόσο τους φυσικούς όσο και τους ηθικούς αυτουργούς αυτών των εγκλημάτων. Να αναδείξει τις ευθύνες όλων όσων τους κάλυπταν στην Αστυνομία, τα δικαστήρια, τις πολιτικές και οικονομικές διασυνδέσεις, και να τσακίσει την πολιτική του ρατσισμού που τους εκτρέφει.
