Η διαπραγμάτευση με την ΕΕ εξελίσσεται σε εφιάλτη. Καθημερινά έρχονται και νέοι εκβιασμοί από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τις Βρυξέλλες που απαιτούν να αποδεχθεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ την επιστροφή στο τροϊκανό και μνημονιακό παρελθόν: περικοπές, ιδιωτικοποιήσεις, «αξιολόγηση» με προοπτική άλλη μια δανειακή σύμβαση. Έστω κι αν τώρα δεν θα λέγεται μνημόνιο αλλά «συμφωνία ανάπτυξης», η ουσία δεν αλλάζει.
Ο Αλέξης Τσίπρας και το οικονομικό του επιτελείο έχουν αποδεχθεί
αυτή την εξέλιξη. Εξακολουθούν να έχουν την αυταπάτη ότι μέσα στο ευρώ
και στην ΕΕ θα βρεθούν τα περιθώρια για να μειωθεί το κόστος
εξυπηρέτησης του χρέους και να έρθουν ρυθμοί ανάπτυξης για την ελληνική
οικονομία. Αυτή την προσδοκία την είχαν όλες οι κυβερνήσεις από το 2009
και όλες έπεσαν έξω. Είναι τραγικό λάθος να κρεμάει τις ελπίδες του
κόσμου και ο ΣΥΡΙΖΑ στους ίδιους θεσμούς.
Δεύτερο λάθος
Υπάρχει, όμως και ένα δεύτερο λάθος που βλέπουμε αυτές τις μέρες. Ο
Καμμένος και ο Κοτζιάς προτείνουν στην κυβέρνηση να σκληρύνει τη θέση
της στη διαπραγμάτευση χρησιμοποιώντας τους μετανάστες και τους
πρόσφυγες σαν χαρτί.
«Αν αφήσετε την Ελλάδα να καταρρεύσει οικονομικά», δήλωσε ο
υπουργός Εξωτερικών απευθυνόμενος στην ΕΕ, «θα βρεθείτε μπροστά σε ένα
κύμα τζιχαντιστών». Ο υπουργός Άμυνας το έκανε πιο συγκεκριμένο: «Αν
παραμείνετε αδιάλλακτοι, θα αρχίσουμε να στέλνουμε κρατούμενους από τα
στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Βερολίνο».
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας ιμπεριαλιστικός οργανισμός που
συνδυάζει τη λιτότητα για τους εργάτες των χωρών –μελών με τις πολεμικές
επεμβάσεις στο εξωτερικό: στην Ουκρανία, στη Λιβύη, στο Μαλί, στη Μέση
Ανατολή. Τα κύματα προσφύγων που προκαλεί τα αντιμετωπίζει με τον πιο
βάρβαρο τρόπο, με τους πνιγμούς της Φρόντεξ στα θαλάσσια σύνορα και με
τις υστερίες της ισλαμοφοβίας για εσωτερική κατανάλωση.
Οι εργάτες δεν έχουν τίποτε να κερδίσουν από μια ταχτική που
προσφέρει εξυπηρετήσεις για την ΕΕ του πολέμου και του ρατσισμού με
αντάλλαγμα κάποιες οικονομικές διευκολύνσεις. Τα όποια οικονομικά
ανταλλάγματα θα καταλήξουν όπως πάντα στους τραπεζίτες, αλλά και σε
δαπάνες για εξοπλισμούς για το στρατό, το λιμενικό και τα στρατόπεδα
συγκέντρωσης. Ενώ πολιτικά, αυτός που θα ωφεληθεί είναι η δεξιά και η
φασιστική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Καμμένος και ο Κοτζιάς δεν είναι ενίσχυση για την κυβέρνηση,
είναι δούρειος ίππος. Είναι χρέος της αριστερής αντιπολίτευσης στους
συμβιβασμούς του Τσίπρα και του Βαρουφάκη να κλιμακώσει τη δράση και
ενάντια στο ρατσισμό και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
Η 21 Μάρτη είναι ένας σταθμός σε αυτή την κατεύθυνση. Η ελπίδα των
εργατών δεν είναι να γίνουν συνοριοφύλακες της ΕΕ, είναι να ξεσηκώσουμε
την εργατική τάξη όλης της Ευρώπης ενάντια στους Σόιμπλε των μνημονίων,
του πολέμου και του ρατσισμού.
