Συνδιάσκεψη ΣΕΚ 2019

Αποσταθεροποιημένος καπιταλισμός, πιο δυνατή επαναστατική αριστερά

Από την Παρασκευή 22 Φλεβάρη μέχρι την Κυριακή 24 πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Πανεπιστήμιου Δυτικής Αττικής (πρώην ΤΕΙ Αθήνας) η ετήσια Συνδιάσκεψη του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος για το 2019 με τη συμμετοχή αντιπροσώπων από τους τοπικούς πυρήνες του ΣΕΚ πανελλαδικά.

Έγιναν συζητήσεις πάνω σε 11 θεματικές ενότητες με 15 εισηγητές και εισηγήτριες και 138 παρεμβάσεις συνέδρων. Τα θέματα αφορούσαν την εκτίμηση της συγκυρίας, την αντιμετώπιση της ακροδεξιάς απειλής, τις μάχες του εργατικού κινήματος, την παρέμβαση στις εκλογές, την πάλη για την απελευθέρωση των γυναικών, τις μάχες του φοιτητικού κινήματος, την ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την κομματική οικοδόμηση δυνατής επαναστατικής αριστεράς με παρεμβάσεις στη μάχη των ιδεών και την αξιοποίηση της Εργατικής Αλληλεγγύης. Οι εργασίες της Συνδιάσκεψης έκλεισαν με την ομόφωνη εκλογή Κεντρικής Επιτροπής και Εξελεγκτικής Επιτροπής.

Στην εναρκτήρια συζήτηση παραβρέθηκαν αντιπροσωπείες από οργανώσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από το ΝΑΡ, την ΑΡΙΣ και τη Μετάβαση, που έστειλαν γραπτά χαιρετιστήρια μηνύματα όπως και η ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, τα οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Δημοσιεύουμε εδώ το κείμενο της Απόφασης της Συνδιάσκεψης και στις σελίδες 9, 10-11 μπορείτε να βρείτε μερικές από τις παρεμβάσεις που έγιναν στην πλούσια συζήτηση του τριήμερου.


Το 2019 έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε την επαναστατική αριστερά και το κόμμα μας πολύ πιο δυνατά μέσα σε μια συγκυρία που συνδυάζει προβλήματα για τις άρχουσες τάξεις και ξεσπάσματα των από κάτω τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα.

Η παγκόσμια οικονομία αφήνει πίσω της την όποια ασθενική ανάκαμψη. Οι άρχουσες τάξεις είναι διχασμένες και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη επειδή αυξημένα επιτόκια και οικονομική ύφεση είναι ένας συνδυασμός που μπορεί να προκαλέσει χρεοκοπίες. Η ίδια η FED στις ΗΠΑ δεν μπορεί να αποφασίσει με ποια γραμμή θα πάει.

Στον 21ο αιώνα η βαθιά κρίση πτωτικής τάσης του μέσου ποσοστού κέρδους όπως την είχε αναλύσει ο Μαρξ γίνεται όλο και πιο μακρόσυρτη. Αυτό είναι το υπέδαφος για την όξυνση των οικονομικών και στρατιωτικών ανταγωνισμών, την επιστροφή των εμπορικών πολέμων αλλά και την πολιτική αποσταθεροποίηση. Οι σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας επιδεινώνονται ραγδαία. Οι διαπραγματεύσεις Βρετανίας-ΕΕ έχουν γίνει μια πληγή που δεν κλείνει. Η ίδια η ΕΕ διχάζεται εσωτερικά για πολλά θέματα.

Ο πιο αποσταθεροποιητικός παράγοντας αποδεικνύεται η εργατική οργή. Η περίπτωση των Κίτρινων Γιλέκων είναι εμβληματική: Ο Μακρόν αποτέλεσε το σύμβολο μιας νέας πολιτικής λύσης από τα πάνω απέναντι στην κατάρρευση των παραδοσιακών κομμάτων. Τα Κίτρινα Γιλέκα έβαλαν τέρμα σε αυτόν τον μύθο. Αλλά η Γαλλία δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα όπως δείχνουν οι μαζικές διαδηλώσεις και απεργίες ακόμη και στις ΗΠΑ κατά του Τραμπ. «Οι μιλένιαλς (δηλαδή η γενιά που μεγάλωσε μέσα στον 21ο αιώνα) ανακαλύπτουν το σοσιαλισμό» γράφει ο Economist στις ΗΠΑ, μια νέα ριζοσπαστικοποίηση απλώνεται διεθνώς.

Οι απειλές από την ακροδεξιά είναι αναπόσπαστο στοιχείο αυτής της εικόνας. Αλλά ταυτόχρονα πρέπει να βλέπουμε ξεκάθαρα τα αντιρατσιστικά και αντιφασιστικά βήματα της εργατικής τάξης και τις ευκαιρίες για ριζοσπαστικοποίηση προς τα αριστερά.

Εξαίρεση;

Η Ελλάδα δεν είναι η εξαίρεση. Το τραπεζικό σύστημα ήταν η ατμομηχανή του ελληνικού καπιταλισμού και δέκα χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης οι τράπεζες εξακολουθούν να είναι ζόμπι. Το αφήγημα περί εξόδου έχει περιορισμένο ορίζοντα γιατί οι δεσμεύσεις για υπερπλεονασμάτα μεταφράζονται σε πίεση για συγκράτηση των μισθολογικών και των κοινωνικών δαπανών αλλά και ιδιωτικοποιήσεις. Οι υποχωρήσεις του Τσίπρα, ανοίγουν τις ορέξεις της άρχουσας τάξης και της ΝΔ για νέες επιθέσεις.
Δεν είναι μόνο οικονομική η κρίση, είναι και πολιτική. Η ΝΔ ελπίζει σε ανάκαμψη μόνο και μόνο λόγω της πολιτικής που εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ και κλιμακώνει με δεξιές ρελάνς -στην οικονομία, στην καταστολή, στην εξωτερική πολιτική, απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες- στις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ προσαρμόζεται.

Αλλα παρά τον δεξιόστροφο αυτό φαύλο κύκλο η συναίνεση δεν προκύπτει. Δεν έχει μπορέσει να διαμορφωθεί ο λεγόμενος "νέος δικομματισμός" που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια ομαλότητα εναλλαγής σταθερών κυβερνήσεων. Μετά το 2012 η κυρίαρχη τάξη δεν μπορεί να ανακτήσει πραγματικά τον έλεγχο όχι μόνο οικονομικά, αλλά και πολιτικά και ιδεολογικά.

Αιτία είναι ο κόσμος που αντιστέκεται. Η κατά φαντασία έξοδος πυροδοτεί εργατικές διεκδικήσεις καθώς μεγάλα τμήματα της τάξης απαιτούν  να «πάρουν πίσω τα κλεμμένα». Στο δημόσιο οι εργαζόμενοι παλεύουν ελπίζοντας σε προσλήψεις και χρηματοδότηση, στον ιδιωτικό τομέα διεκδικούν συλλογικές συμβάσεις και αυξήσεις, οι συνταξιούχοι διεκδικούν να ακυρώσουν το νόμο Κατρούγκαλου. Από τα νοσοκομεία μέχρι την Cosco και από τις τράπεζες μέχρι τους συμβασιούχους οι αντιστάσεις συνεχίζονται.

Οι μάχες είναι και πολιτικές. Η δεξιά και η ακροδεξιά προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν την Συμφωνία των Πρεσπών αλλά τα εθνικιστικά συλλαλητήρια αποδείχθηκαν κακέκτυπα του 1992. Ανάλογες απόπειρες να αξιοποιηθεί ρεύμα κατά των μεταναστών με την καθοδήγηση τοπικών παραγόντων πήγαν επίσης άπατες. Αυτά δεν είναι επιτεύγματα του Τσίπρα που έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να σπείρει την απογοήτευση στον αριστερό κόσμο. Είναι απόδειξη της επιμονής της τάξης στις αριστερές αναζητήσεις αλλά και των πρωτοβουλιών ενάντια στους υπόδικους δολοφόνους χρυσαυγίτες.

Το εργατικό κίνημα έχει κάνει άλματα μέσα σε αυτήν την περίοδο έχοντας δυναμώσει με νέα εργατικά κομμάτια από τη νεολαία, τις γυναίκες, τους μετανάστες. Η επαναστατική αριστερά λογοδοτεί σε αυτήν την τάξη. Έχει καθήκον να πάρει πρωτοβουλίες όχι μόνο κινηματικές αλλά και πολιτικές και κυρίως να τις γενικεύσει κόντρα στον καπιταλισμό.

Κόντρα στην υποτίμηση της εργατικής τάξης ξεδιπλώνουμε τις πρωτοβουλίες μας σε όλα τα μέτωπα:

Στηρίζουμε τις απεργίες που διεκδικούν τα άμεσα αιτήματα αυτής της περιόδου. Απλώνουμε το καλό παράδειγμα του Συντονιστικού των Νοσοκομείων σε περισσότερους χώρους, απλώνουμε τα δίκτυα του Συντονισμού που τροφοδοτούν την κοινή δράση. Η έκρηξη των αναπληρωτών στην Εκπαίδευση και των εργαζόμενων στους Δήμους για τα ΒΑΕ δείχνουν νέες δυνατότητες.

Οργανώνουμε πολιτικές καμπάνιες δράσης όπως η απεργιακή 8 Μάρτη των Γυναικών. Σε αυτήν την περίοδο καμιά μάχη δεν είναι στενά συνδικαλιστική ή κινηματική, σε όλους τους χώρους και σε όλα τα μέτωπα χρειάζονται πολιτικές παρεμβάσεις. Οργανώνουμε τη συζήτηση από κάθε αφορμή- αντισεξιστική, αντιρατσιστική, αντιφασιστική, ή ακόμα και επετειακή όπως μας έδειξαν τα 100χρονα των επαναστάσεων στη Ρωσία και στη Γερμανία.

Ξεχωριστή θέση στη δράση μας έχει η πλατιά μαζική αντιρατσιστική-αντιφασιστική καμπάνια για τις 16 Μάρτη καθώς η πάλη ενάντια στην ακροδεξιά είναι στο κέντρο των εξελίξεων πανευρωπαϊκά μέσα στην πορεία προς τις ευρωεκλογές.  Αποκρούουμε τις σεχταριστικές πρακτικές των αποκλεισμών, πχ κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ από αυτές τις πρωτοβουλίες, αλλά ταυτόχρονα δεν παραιτούμαστε από τη σύγκρουση με τις κυβερνητικές πολιτικές που ευθυγραμμίζονται με την ΕΕ-φρούριο και αφήνουν περιθώρια στη Χ.Α να παριστάνει ακόμη το «νόμιμο κόμμα».

Προσανατολίζουμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ώστε να παίξει ρόλο σε όλες αυτές τις μάχες αλλά και στις εκλογές –τοπικές, ευρωεκλογές και εθνικές. Θέλουμε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να εκφράσει τη δυναμική του κόσμου που έδωσε και δίνει μάχες παρά και ενάντια στους συμβιβασμούς του Τσίπρα.

Επαναστατικό κόμμα

Για να προχωρήσουν τέτοιες πρωτοβουλίες και να ξεδιπλωθούν σύμφωνα με τη δυναμική της τάξης χρειάζεται δυνατό επαναστατικό κόμμα. Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι πολύτιμες οι εμπειρίες από το διάλογο ανάμεσα στον Λένιν και τη Ρόζα Λούξεμπουργκ για το επαναστατικό κόμμα αλλά και από τις αποφάσεις της Τρίτης Διεθνούς για την αντιμετώπιση των επαναστατών απέναντι στα ρεφορμιστικά κόμματα. Ο Λένιν είχε δίκιο επιμένοντας στην αναγκαιότητα της ανεξάρτητης οργάνωσης των επαναστατών.

Στο «Τι να κάνουμε» υπάρχει όλη η αντίληψη του Λένιν για το «κόμμα νέου τύπου». Κόμμα των επαναστατών που παλεύουν μέσα στους αγώνες της εργατικής τάξης βάζοντας την προοπτική της ανατροπής του καπιταλισμού και για την εργατική επανάσταση. Κόμμα της εργατικής πρωτοπορίας που λειτουργεί δημοκρατικο-συγκεντρωτικά συνδυάζοντας την ανοιχτή και ελεύθερη πολιτική συζήτηση με την ενιαία συλλογική πολιτική δράση και τέλος αποτελεί θεματοφύλακα της επαναστατικής παράδοσης. Κόμμα που όχι μόνο διδάσκει, αλλά μέσα από τη συνεχή του παρέμβαση μαθαίνει από την δράση της εργατικής τάξης. Είναι επίκαιρη σήμερα αυτή η αντίληψη.

Αλλά το επαναστατικό κόμμα δεν λειτουργεί μόνο του στον καπιταλισμό. Στα αριστερά των κομμάτων της κυρίαρχης τάξης εμφανίζονται κόμματα που έχουν ένα διπλό χαρακτηριστικό- είναι ταυτόχρονα εργατικά, αλλά και αστικά, είναι κόμματα που συνδέονται με την εργατική αντίσταση, αλλά αποδέχονται τον καπιταλισμό. Αυτό είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ήταν το ΠΑΣΟΚ, είναι και το ΚΚΕ, διαφορετικού τύπου ρεφομιστικό κόμμα το καθένα, αλλά που λογοδοτούν στην ίδια στρατηγική.

Η ανάλυση του Λένιν για «αστικό-εργατικό» κόμμα αποδίδει καλύτερα την δύναμη αλλά και τις αντιφάσεις ενός κόμματος που πατάει στις δυο βασικές τάξεις της κοινωνίας. Οι επαναστάτες μπορούν σήμερα να αξιοποιήσουν αυτές τις αντιφάσεις, να συνδεθούν με τις ανταρσίες και να βγουν ενισχυμένοι από την κρίση του ρεφορμισμού πατώντας στις παραδόσεις της Τρίτης Διεθνούς στα πρώτα συνέδριά της.

Με βάση αυτόν τον προσανατολισμό επιμένουμε σε καθαρή επαναστατική στρατηγική χωρίς εκπτώσεις στο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και χωρίς προσαρμογές σε «πατριωτικές» πιέσεις, ενώ ταυτόχρονα επιλέγουμε την κοινή πολιτική δράση με πρωτοβουλίες σε όλα τα παραπάνω μέτωπα.

Συνδυασμένη με αυτή την επιλογή είναι η έκδοση της Εργατικής Αλληλεγγύης που διακινείται χέρι με χέρι από όλα τα μέλη και διαβάζεται στους εργατικούς χώρους. Ο Σοσιαλισμός από τα Κάτω και οι εκδόσεις του ΜΒ είναι πολύτιμα εφόδια σε αυτήν την κατεύθυνση όχι ακαδημαϊκά, αλλά στη δράση όπως έδειξε η εμπειρία όπου η έκδοση του βιβλιου για την απελευθέρωση των γυναικών άνοιξε το δρόμο για την απεργιακή 8 Μάρτη.

Όλα μαζί αυτά ανοίγουν τη δυνατότητα για μια επιθετική πολιτική στρατολογιών για το κέρδισμα νέων μελών μέσα στις εξελίξεις αυτής της περιόδου, όπου πλήθος εργατών και νεολαίων ανακαλύπτουν τα όρια του ΣΥΡΙΖΑ. Οι τοπικοί πυρήνες και οι ηγεσίες τους είναι το οργανωμένο δίκτυο του κόμματος που υλοποιεί αυτές τις επιλογές μεταφράζοντας τις πρωτοβουλίες του κόμματος σε συγκεκριμένες δράσεις.

Αξιοποιώντας όλες τις μεγάλες πρωτοβουλίες που ανοίγονται μπροστά μας, η οικοδόμηση του επαναστατικού κόμματος που έχει ανάγκη η εργατική τάξη μπορεί να κάνει βήματα και άλματα μπροστά.  



Χαιρετισμοί

Από την Παρασκευή 22 Φλεβάρη μέχρι την Κυριακή 24 πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Πανεπιστήμιου Δυτικής Αττικής (πρώην ΤΕΙ Αθήνας) η ετήσια Συνδιάσκεψη του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος για το 2019 με τη συμμετοχή αντιπροσώπων από τους τοπικούς πυρήνες του ΣΕΚ πανελλαδικά.
Έγιναν συζητήσεις πάνω σε 11 θεματικές ενότητες με 15 εισηγητές και εισηγήτριες και 138 παρεμβάσεις συνέδρων. Τα θέματα αφορούσαν την εκτίμηση της συγκυρίας, την αντιμετώπιση της ακροδεξιάς απειλής, τις μάχες του εργατικού κινήματος, την παρέμβαση στις εκλογές, την πάλη για την απελευθέρωση των γυναικών, τις μάχες του φοιτητικού κινήματος, την ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την κομματική οικοδόμηση δυνατής επαναστατικής αριστεράς με παρεμβάσεις στη μάχη των ιδεών και την αξιοποίηση της Εργατικής Αλληλεγγύης. Οι εργασίες της Συνδιάσκεψης έκλεισαν με την ομόφωνη εκλογή Κεντρικής Επιτροπής και Εξελεγκτικής Επιτροπής.
Στην εναρκτήρια συζήτηση παραβρέθηκαν αντιπροσωπείες από οργανώσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από το ΝΑΡ, την ΑΡΙΣ και τη Μετάβαση, που έστειλαν γραπτά χαιρετιστήρια μηνύματα όπως και η ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, τα οποία μπορείτε να διαβάσετε στο http://www.sekonline.gr/article.php?id=828.
Δημοσιεύουμε εδώ το κείμενο της Απόφασης της Συνδιάσκεψης και στις σελίδες 9, 10-11 μπορείτε να βρείτε μερικές από τις παρεμβάσεις που έγιναν στην πλούσια συζήτηση του τριήμερου.


Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, λυπάμαι που δεν είμαι στη συνδιάσκεψη μαζί σας, όπως για πολλά χρόνια. Αλλά τώρα η υγεία και η ηλικία δεν μου το επιτρέπουν. Εύχομαι καλή επιτυχία, όλοι οι σκοποί να εκπληρωθούν για το καλό της οργάνωσης αλλά και όλης της εργατικής τάξης, που χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε μια σοβαρή πρωτοπορία.

Δημήτρης Λιβιεράτος

Η οικονομική κρίση δεν έχει περάσει. Το χρέος στη χώρα βρίσκεται στα 343 δις, μεγαλύτερο από τότε που μπήκαμε στα μνημόνια. Αυξάνεται με ρυθμό 600 ευρώ το δευτερόλεπτο και όταν θα βγούμε στις αγορές με επιτόκιο 4% όπως λέει ο Τσίπρας θα αυξηθεί περισσότερο. Όταν δεν υπάρχει οικονομική σταθερότητα δεν μπορεί να υπάρξει και πολιτική. Φέτος είναι μια χρονιά που από την Τρόικα έχει δοθεί αναστολή στον Τσίπρα για να σταθεροποιηθεί το νέο πολιτικό σκηνικό. Αλλά αυτό είναι παροδικό.

Είναι μια χρονιά που εκτός από τις αλλεπάλληλες εκλογές έχει σοβαρά μέτωπα. Η δίκη της Χρυσής Αυγής είναι σε εξέλιξη και έχουμε πετύχει να την επιταχύνουμε, η καταδίκη φαίνεται να είναι επί θύραις. Μπροστά μας έχουμε τις 16 Μάρτη, τις 8 Μάρτη, όλα αυτά τα μέτωπα που απαιτούν μια δυνατή επαναστατική αριστερά. Κάνω μια έκκληση και στους συντρόφους από τις άλλες οργανώσεις, το σύνθημα να μη διαβαστεί αντίστροφα «αποσταθεροποιημένη Αριστερά, δυνατός καπιταλισμός». Το ΣΕΚ είναι η ατμομηχανή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Έχει ανηφόρα να τραβήξει αυτό το τρένο, με μεγάλη διάρκεια και πολλές εναλλαγές. Είμαι αισιόδοξος και πιστεύω ότι όλες τις μάχες αυτές θα τις δώσουμε μαζί και θα τις κερδίσουμε μαζί.

Κώστας Παπαδάκης

Μέχρι το 2009 κατηγορούσαν την Αριστερά ότι μιλάει με αφαιρέσεις και εκθέσεις ιδεών. Στην πραγματικότητα η «ανάκαμψη», η «ανάπτυξη», οι «επενδύσεις», αυτά που λένε τα συστημικά, μνημονιακά κόμματα είναι μια αφαίρεση, μη λειτουργική. Εντελώς εκτός πραγματικότητας. Οι κατήγοροι περί λαϊκισμού λαϊκίζουν. Δεν υπάρχει πρόταση ουσιαστικά, δεν υπάρχει καμία προοπτική σε αυτά που βάζουν πάνω στο τραπέζι.

Σωστά δόθηκε σήμερα πολύ μεγάλο βάρος στο ζήτημα των τραπεζών. Σε ένα ζήτημα που βρίσκεται στην καρδιά της κρίσης και του σημερινού καπιταλισμού. Δεν θα μπορούσε ένα κόμμα μαρξιστικό να το υποτιμά. Το ζήτημα των τραπεζών και του χρέους είναι αυτά που, χωρίς να υποτιμούμε τα αιτήματα, είναι τα κρίσιμα και τα επίκαιρα για την εποχή μας.

Σε αντίθεση με προσεγγίσεις που αφορούν την αδράνεια και μη συμμετοχή του κόσμου, θεωρώ ότι το αντικειμενικό υπάρχει, για την αναζήτηση του επόμενου βήματος. Το υποκειμενικό είναι το ζητούμενο. Είναι στα χέρια των συνδικάτων, των εργαζομένων και της Αριστεράς η ενότητα της δράσης και η παρακαταθήκη των αγώνων της τελευταίας δεκαετίας. Θεωρώ ότι μπορούμε να μιλήσουμε και να πράξουμε ακόμη πιο ουσιαστικά.

Αντώνης Κουρούκλης 
πρόεδρος ΠΟΠΟΚΠ 

Σε προεκλογική περίοδο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατέβασε νόμο που αναγκάζει τους δήμους να καταθέσουν τα ταμειακά διαθέσιμά τους στην ΤτΕ ως μαξιλαράκι για τις δόσεις του χρέους. Να ποια θα είναι η πολιτική που θα προσπαθήσουν να ασκήσουν το επόμενο διάστημα οι οποιοιδήποτε διαχειριστές δήμαρχοι. Θα προσπαθήσουν να ρίξουν τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους. Αυτό το καταλαβαίνει πολύ καλά ο κόσμος. Φρένο σε αυτή τη δεξιά κατρακύλα μπορούν να βάλουν τα κίτρινα γιλέκα που υπάρχουν μέσα σε κάθε Δήμο. Οι εργαζόμενες, οι συμβασιούχες που κάνανε την απεργία της ΠΟΕ ΟΤΑ και κερδίσανε ότι θα δοθεί παράταση στα ΒΑΕ. Όσοι δίνουν μάχες ενάντια στο ρατσισμό και το σεξισμό. Σαν Ανταρσία στην Κοκκινιά συνδέουμε τους αγώνες και εμπνέουμε.

Κατερίνα Θωίδου

Όλος αυτός ο κόσμος που έριξε τους Σαμαροβενιζέλους και πέταξε στα μούτρα των αφεντικών ένα 63% ΟΧΙ δεν έχει εξαφανιστεί. Είναι εδώ και αγωνίζεται, απεργεί, διεκδικεί να πάρει πίσω ό,τι του έκλεψαν. Στα 10 χρόνια που υπάρχει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ φάνηκε πόσο απαραίτητη ήταν η κίνηση που έκαναν οι δυνάμεις που τη συγκρότησαν. Μπόρεσε να μπολιάσει το κίνημα με αντισυστημικά και αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά. Στον Πειραιά φέτος θα δώσουμε τη μάχη των εκλογών παλεύοντας με τα θηρία. Έχουμε τον εκπρόσωπο του εφοπλιστικού κεφαλαίου στον Δήμο, έχουμε τον πιο προβεβλημένο κυβερνητικό υποψήφιο, έχουμε τα τάγματα εφόδου των φασιστών. Είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε αυτή τη μάχη και να την κερδίσουμε.

Θανάσης Διαβολάκης

Το τι τεράστια σημασία έχει η ύπαρξη επαναστατικής αριστεράς το βλέπουμε στην Ελλάδα. Στις κεντρικές μάχες που έχουμε να δώσουμε είναι η 8 Μάρτη, μέρα – ορόσημο, όπου το ελληνικό εργατικό κίνημα βάζει απεργία με τα γυναικεία αιτήματα. Ποιος πήρε την πρωτοβουλία; Η επαναστατική αριστερά. Και κατάφερε αυτό το μικρό γρανάζι να κινήσει ακόμα και μία τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση, την ΑΔΕΔΥ. Η φετινή 8 Μάρτη γράφεται στις καλύτερες σελίδες της επαναστατικής αριστεράς. Δεύτερη μεγάλη μάχη η 16 Μάρτη. Ποιος για 10 χρόνια την έχει οργανώσει; Οι δυνάμεις της επαναστατικής αριστεράς. Σήμερα προσπαθεί να συγκροτηθεί στην Ευρώπη η «μαύρη διεθνής», γι' αυτό χρειάζεται να οργανώσουμε την «αντιφασιστική διεθνή».

Τάκης Ζώτος




Χτίζουμε επαναστατική αριστερή εναλλακτική 

Η πρωτοβουλία που πήραμε για τη συνάντηση με Τούρκους συντρόφους στα σύνορα στον Έβρο έφερε αποτελέσματα. Είδαμε δημοσιεύματα και υπήρξαν επίσημες καταγγελίες για  όσα συμβαίνουν. Σχεδόν κάθε βδομάδα πρόσφυγες σκοτώνονται στα αυτοκίνητα όταν τους καταδιώκει η αστυνομία. Η κινητοποίηση έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο για να ανοίξει αυτή η συζήτηση τοπικά, πανελλαδικά και πανευρωπαϊκά. Στην Ξάνθη συνδιοργανώσαμε με την ΕΛΜΕ εκδήλωση για τη δίκη της Χρυσής Αυγής με μεγάλη επιτυχία. Συμμετείχαν εκπαιδευτικοί, φοιτητές, εργαζόμενοι που ήθελαν να ακούσουν αλλά και να συζητήσουν. Εκείνο το διάστημα είχαμε επίθεση φασιστών σε βάρος καθηγητή στο 3ο Λύκειο Ξάνθης. Με παρέμβασή μας ήρθε και ο ίδιος να τοποθετηθεί στην εκδήλωση, να βάλει τους προβληματισμούς και να μιλήσει για το πώς θα μπορέσουμε να οργανώσουμε τις 16 Μάρτη και να κατεβάσουμε οργανωμένα το σχολείο. Στις 16 Μάρτη στην Ξάνθη καλούμε σε διαδήλωση που θα καταλήξει σε συναυλία στην κεντρική πλατεία. Στη διοργάνωση έχει μπει η ΕΛΜΕ και προσπαθούμε να μπουν και οι νοσοκομειακοί και άλλα σωματεία. 

Τζεμαλή Μηλιαζήμ

Οι τελευταίοι μήνες ήταν δείγμα ότι η εργατική πρωτοπορία μεγαλώνει. Με κυβέρνηση αριστεράς ο κόσμος κάνει αριστερή αντιπολίτευση. Η σχέση με αυτή την πρωτοπορία περνάει μέσα από τη σχέση με τα μέλη του κόμματος. Αυτοί που οργανώνουν δεν είναι μόνο οι ηγεσίες των πυρήνων, χρειάζεται να έχουν όλα τα μέλη έναν προσανατολισμό. Οργανώνουμε τις μάχες εκεί που βρίσκονται τα ίδια τα μέλη, στη γειτονιά τους, στις εργατικές πολυκατοικίες κλπ. Αυτή ήταν μια αλλαγή που έφερε αποτελέσματα. Οι καινούριοι σύντροφοι δεν μαθαίνουν μόνο, αλλά μας μαθαίνουν κι εκείνοι. Η εμπιστοσύνη στον άνθρωπο με τον οποίο οργανώνεις μια μάχη χωρίς απαραίτητα να τα έχει όλα ήδη λυμένα, είναι η εμπιστοσύνη του κόμματος στην επαναστατική του θεωρία: μέσα από τη δουλειά των πυρήνων θα καταφέρει και να τον κρατήσει και να τον κάνει ηγεσία.

Λίλιαν Μπουρίτη

Οι καμπάνιες μας αυτή την περίοδο συνδέονται πιο εύκολα. Χρειάζεται να δούμε πώς τις συγκροτούμε σε ένα σύνολο που απαντάει σε όλα. Για τις 8 και 16 Μάρτη στην Καλλιθέα έχουν μπει οι ΕΛΜΕ, οι γονείς και οι μαθητές, πράγμα που καταφέραμε με τη βδομαδιάτικη παρουσία. Η κρίση του ρεφορμισμού δεν σημαίνει αυτόματα πιο αριστερή στροφή, χρειάζεται να υπάρχει ένας πυρήνας που να παρεμβαίνει διαρκώς, να σπάει το «ρεαλισμό» και το ντύσιμο με ροζ των δεξιών πολιτικών της κυβέρνησης. Το σύνθημα «σχολεία, δήμοι, νοσοκομεία» μας βάζει στο κέντρο και συζητάμε πλέον ακόμη και με το ΚΚΕ, κάτι που δεν υπήρχε παλιά. Οι στρατολογίες, τέλος, είναι δουλειά όλου του πυρήνα με πρόγραμμα και συζήτηση.

Δημήτρης Στεφανάκης

Το πολιτικό γήπεδο στην Πάτρα είναι πιο ρευστό από ποτέ αλλά δεν είναι άδειο. Η συζήτηση στην πόλη μας δεν περιστρέφεται μόνο γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το ΚΚΕ, καθώς εκτός από την τοπική αρχή έχει την ηγεσία και στο Εργατικό Κέντρο. Ο κόσμος του αυτή τη στιγμή είναι πιο εκτεθειμένος σε άλλες ιδέες γιατί έχει αναγκαστεί να ανοιχτεί προς μεγαλύτερο κομμάτι κόσμου, τον κόσμο που κινήθηκε προς τα αριστερά. Ο κόσμος αυτός δεν έχει στεγανά. Ψάχνει καθαρές απαντήσεις. Αυξάνεται έτσι η σημασία της συζήτησης για τη συγκυρία. Οποιαδήποτε τέτοια συζήτηση ανοίγει τα μεγάλα ζητήματα. Η εφημερίδα πλέον πρέπει να διακινείται διαβασμένη. Ο πυρήνας πρέπει να είναι και οργανωτικό κέντρο, να φεύγουν οι σύντροφοι με ξεκάθαρο το τι πάμε να κάνουμε βήμα το βήμα. Όχι γιατί «πρέπει» να το κάνουμε, αλλά γιατί μπορούμε.

Νεκτάριος Χάινταρ

Οι πρωτοβουλίες μας ανταποκρίνονται στην κίνηση της εργατικής τάξης. Η προσπάθεια να μεγαλώσουμε το κόμμα είναι αποκαλυπτική, είναι αντανάκλαση μιας νεολαίας που ριζοσπαστικοποιείται συνεχώς αλλά και ενός κόσμου μεγαλύτερου σε ηλικία, εργαζόμενων που έχουν περάσει από το ΣΥΡΙΖΑ, και συνεχίζει να δίνει τη μάχη, να αγωνίζεται ενάντια σε όλες τις προδοσίες και να στρέφεται προς την επαναστατική αριστερά. Οι πρωτοβουλίες και το μεγάλωμα του κόμματος πάει χέρι χέρι, δεν γίνεται έξω από αυτές. Η πολιτική συζήτηση μέσα στους πυρήνες δεν είναι μια τυπική διαδικασία, είναι απαραίτητη για παλιούς και νέους συντρόφους. Η ανάληψη υπευθυνοτήτων από νέα μέλη μπορεί να αλλάξει τη λειτουργία των πυρήνων σε όλα.

Αλεξάνδρα Μαρτίνη

Προέρχομαι από εργασιακό χώρο που επικρατούσε η χουντοδεξιά. Μέχρι πριν ανοίξει η συζήτηση για την πάλη για την απελευθέρωση των γυναικών δεν είχα οργανωθεί. Ήμουν δύσπιστη στο τι θα μπορούσε να προκύψει από μια οργάνωση. Εδώ και 30 χρόνια μέσα σε σωματεία δεξιότατα έβλεπα ότι κοιτούσαν την πάρτη τους και μόνο κατά περίπτωση τα συμφέροντα των εργαζομένων. Με τη συζήτηση πάνω στην εφημερίδα και μετά με την έκδοση του βιβλίου ξαφνικά βρήκα τι θα ήθελα να κάνω. Αποφάσισα να οργανωθώ και να βροντοφωνάξουμε μέσα στη διεύθυνση καθαριότητας για το γυναικείο ζήτημα. Νομίζω ότι με τις παρεμβάσεις μας σε αυτό οι εργάτες των 700 ευρώ μπορούν να συνειδητοποιήσουν και την ταξική τους ταυτότητα, γυναίκες και άντρες. Πολλές γυναίκες μαρτύρησαν στο βωμό του φασισμού, καλούμαστε να πάρουμε θέση δυναμικά.

Μαρία Αμπελιώτη

Είμαστε στο ΚΑΤ για εξόρμηση, είναι 1μμ, όλοι τρέχουν, άνδρες, γυναίκες. Οι γυναίκες ειδικά πίσω από καροτσάκια, άλλα με φαγητό, άλλα με φάρμακα, άλλες φοράνε τα «ακουστικά». Έχουν ήδη περάσει την πρώτη φούρια του πρωινού. Βλέπουν ένα χέρι με προκήρυξη 8 Μάρτη και ακούν «Παγκόσμια ημέρα των γυναικών, απεργία». Νομίζεις ότι είναι 2 δευτερόλεπτα πριν πουν «Δε μας παρατάς; Δε βλέπεις πού είμαι;», αλλά αντί γι’ αυτό λένε «Για τις γυναίκες; Επιτέλους. Φέρ’το!». Αποτυπώνει απ’ τη μια μεριά την απελπισία του χωρίς ίχνος αλλαγής αδιεξόδου «δουλειά – σπίτι – δουλειά». Αλλά και την ελπίδα για την απεργία. Αυτή η απεργία σαν πρωτοβουλία, μαζί με το άνοιγμα της πάλης των γυναικών, είναι ισότιμο του αντιρατσιστικού –αντιφασιστικού κινήματος.

Δημήτρης Ραφτόπουλος

Είμαι από τα νέα μέλη του ΣΕΚ, στον πυρήνα της Νίκαιας. Γνώρισα το ΣΕΚ μέσα από την ΚΕΕΡΦΑ όταν δημιουργήσαμε την ΕΠΑΣ. Γνώριζα την ΚΕΕΡΦΑ και τον Συντονισμό Ενάντια στα Μνημόνια και ψήφιζα ΑΝΤΑΡΣΥΑ παρ' όλες τις διαφωνίες που είχα. Υπάρχει κόσμος που δεν γνωρίζει τον χώρο και είναι εύκολο να οργανωθεί. Πρέπει να δούμε πώς θα καταφέρουμε στον αποσταθεροποιημένο καπιταλισμό να κάνουμε πιο δυνατή την επαναστατική αριστερά και αντίστροφα πώς μπορεί να αποσταθεροποιήσει επιπλέον τον καπιταλισμό μια δυνατή αριστερά. Χρειάζεται ανοιχτή, δυναμική πολιτική συζήτηση προς τα έξω. Οι εργατικές μάχες θα πρέπει να δίνονται ομαδικά και να λειτουργούμε στο ύψος των απαιτήσεων κι όχι των δυνατοτήτων μας.

Εύα Σταμπολή

Αν και νέο μέλος στο ΣΕΚ, η περιφέρεια με εμπιστεύτηκε αρκετά γρήγορα στην υπευθυνότητα της εφημερίδας στα Βριλήσσια. Έτσι γνώρισα την ουσία της διακίνησής της, τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούμε με την τάξη μας. Έκτοτε μπήκαν άλλα δυο μέλη στον πυρήνα μας, οργανώνουμε μαζί την παρέμβαση της εφημερίδας και προχωράμε και στη δημιουργία δημοτικού σχήματος στην περιοχή. Πρόσφατα ανέλαβα την οργάνωση της εφημερίδας σε όλη την περιφέρεια και η εικόνα αυτή διευρύνθηκε. Για τις εκλογές ΕΙΝΑΠ η περιφέρεια θα έχει παρουσία σε όλα μας τα νοσοκομεία.

Θοδωρής Λυκογιαννάκης

Στο Ελληνικό έχουμε ομάδες μαθητών από 4 σχολεία που βάζουμε πρόγραμμα για αφισοκολλήσεις και εξορμήσεις στα σχολεία και τη γειτονιά. Παράλληλα στην περιοχή έχει δημιουργηθεί αντιφασιστικό δίκτυο εκπαιδευτικών που συμμετέχει στην οργάνωση της 16Μ. Έχουμε κερδίσει επίσης συλλόγους γονέων. Η τοπική ΚΕΕΡΦΑ συνεδριάζει και δικτυώνει κόσμο.

Βάσια Τσιώνη

 

Στους χώρους δουλειάς


Είχαμε μια πολύ σημαντική απεργία στο Ωνάσειο. Η δεξιά υπονόμευε την απεργία, ενώ το ΠΑΜΕ καλούσε σε αδράνεια. Εμείς στηρίξαμε την απεργία με όλες μας τις δυνάμεις. Μαζέψαμε ψηφίσματα από νοσοκομεία, από το Μετρό και από το ΕΚΑ και η απεργία έγινε και είχε πολύ μεγάλη συμμετοχή. Ματαιώθηκε η κατάργηση της ΣΣΕ και οι μειώσεις μισθών. Αυτή την περίοδο ο Αποστολόπουλος, το μεγαλύτερο αφεντικό στον κλάδο της ιδιωτικής Υγείας, προχωρά σε μαζικές απολύσεις. Δεν υπάρχει επιχειρησιακό σωματείο, πρέπει να κάνουμε την υπέρβαση με το Συντονιστικό των Νοσοκομείων και με την Κίνηση για απεργιακή 8 Μάρτη.

Στους εργατικούς χώρους η διακίνηση της Εργατικής Αλληλεγγύης σημαίνει γενική πολιτική παρέμβαση. Ξεκινάμε από ένα «στενό» συνδικαλιστικό αίτημα όπως τα ΒΑΕ ή η ΣΣΕ και φτάνουμε να συζητάμε για το Pride, για το μακεδονικό, για τις αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές μάχες. Κάναμε εκδήλωση για τη γυναικεία απελευθέρωση. Εκεί μια συναδέλφισσα κατήγγειλε ότι ο προϊστάμενός της την παρενόχλησε σεξουαλικά. Αποφάσισε να οργανωθεί για να δώσει τη μάχη για να τα αλλάξει όλα αυτά.

Κώστας Πολύδωρος

Μετά τη μάχη στο συνεργείο καθαρισμού που δούλευα, είχαμε επιθεώρηση εργασίας. Μπορεί η δική μου απόλυση να μην ανακλήθηκε, αλλά οι συνάδελφοι πλέον θα παίρνουν δώρο και επιδόματα και πληρώθηκαν και τα χρωστούμενα από αναρρωτικές. Γυρίσανε στη δουλειά εργαζόμενοι που είχαν απολυθεί. Οι συνάδελφοι πήραν τόση έμπνευση που αυτή τη στιγμή βγαίνουν σε απεργία για αυξήσεις στους μισθούς.

Αγγέλα Χαραλαμπάκη

Στη ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ πήραμε πρωτοβουλία να φτιάξουμε σωματείο. Νωρίς αντιμετωπίσαμε τη μάχη της απόλυσης δυο συναδέλφων. Κάναμε στάση εργασίας, πήραμε ψηφίσματα συμπαράστασης από άλλους χώρους και σε αυτό έπαιξε ρόλο ο Συντονισμός Ενάντια στα Μνημόνια, συντονιστήκαμε με άλλες ΜΚΟ και έγινε απεργία σε όλο τον κλάδο. Κερδίσαμε. Οι δυο συνάδελφοι γύρισαν στις δουλειές τους. Τώρα ανοίγουμε τη μάχη για τις συμβάσεις αορίστου χρόνου και τη βάζουμε μπροστά με όρους καμπάνιας. Δεν είναι μια διεκδίκηση μόνο για εργασιακά δικαιώματα. Οι υπηρεσίες που πρέπει να λαμβάνουν οι πρόσφυγες είναι κρίσιμες. Κι αυτό απαιτεί σταθερές δομές, με σταθερές εργασιακές σχέσεις.

Δήμητρα Λιναρδάκη

Όταν η ΠΟΣΠΕΡΤ πήρε την απόφαση και δεν έδειχνε τους φασίστες της Χρυσής Αυγής, αυτό ήταν σύνδεση του συνδικάτου με την κοινωνία. Μπορούμε να προχωρήσουμε σε πιο στενή σχέση με το ζωντανό κομμάτι μέσα στην ΕΡΤ. Το κομμάτι που στήριξε να βγει η Μαρία Στύλλου σε εκπομπή να μιλήσει για τις 8 Μάρτη. Η ΕΡΤ3 κάλυψε την εκδήλωση της ΚΕΕΡΦΑ. Μέσα από αυτή τη σύνδεση και αυτούς τους αγώνες μπορούμε και να παρουσιάσουμε καλύτερο πρόγραμμα αλλά και να θωρακιστούμε απέναντι σε οποιαδήποτε επίθεση μπορεί να δεχτεί η ΕΡΤ στο μέλλον.

Πέτρος Πομώνης

Η μεγάλη απεργία στην εκπαίδευση δεν έπεσε από τον ουρανό. Έχει χτιστεί μάχη τη μάχη όλα τα προηγούμενα χρόνια με ένα βασικό σύνθημα “μαζικούς μόνιμους διορισμούς χωρίς προϋποθέσεις”. Δεν πέρασε η διάσπαση που προσπάθησε το Υπουργείο, να στρέψει τους αναπληρωτές απέναντι στους υπόλοιπους. Σταμάτησε η υποτίμηση στα συνδικάτα, όλοι καταλαβαίνανε ότι χωρίς 24ωρη και 48ωρη δεν μπορείς να συνεχίσεις. Υπήρξε συντονισμός και μια πρωτοφανής ενότητα με το μόνιμο προσωπικό. Το δίκτυο των επαναστατών στους εκπαιδευτικούς είναι αδύναμο, αλλά όχι και οι ιδέες μας. Χρειάζεται να γίνουμε περισσότεροι και με οργανωμένη παρέμβαση να καθορίζουμε τις εξελίξεις στον χώρο.

Στέλιος Γιαννούλης

 

Και στις σχολές


Ο πυρήνας της Φιλοσοφικής έχει μεγαλώσει μέσα από πολυσχιδή δράση, ενωτική πρωτοβουλία και συνεχή παρουσία. Είναι σαφής η ταυτότητά μας με την Εργατική Αλληλεγγύη και το Σοσιαλισμός από τα Κάτω. Οργανώνουμε αφισοκολλήσεις, εξορμήσεις, παρεμβάσεις στα αμφιθέατρα, εκδηλώσεις, εκθέσεις φωτογραφίας. Έχουμε επικοινωνία με περίπου 60 άτομα, φοιτητές, καθηγητές, διοικητικούς, εργαζόμενες στην καθαριότητα. Στο σχήμα ανοίγουμε τα πολιτικά ζητήματα (αντιρατσιστικό, αντισεξιστικό) και για τη γενική συνέλευση βάζουμε στόχο να ξαναγίνει όργανο των φοιτητών και να πάρει αποφάσεις για 8 και 16 Μάρτη.

Τερέζα Μιχαλούδη

Το άνοιγμα στο ΤΕΙ Πειραιά είναι πλέον γεγονός, με έναν πυρήνα με καθημερινή παρουσία. Με την Εργατική Αλληλεγγύη στο χέρι και τις ιδέες μας έχουμε ήδη μεγάλη ανταπόκριση από φοιτητές αλλά και εκπαιδευτικό προσωπικό. Οι προηγούμενοι σύντροφοι είχαν κάνει πολύ καλή δουλειά. Οργανώνουμε εκδήλωση άμεσα για τη δίκη της ΧΑ για να ανοίξουμε την καμπάνια για τις 16 Μάρτη, ενώ έχουμε ήδη ανοίξει αυτή της 8 Μάρτη. Υπάρχει και η μεγάλη μάχη με τον νόμο Γαβρόγλου: οι συνέπειες της συγχώνευσης φαίνονται σε κάθε μας βήμα. Η σχολή μας έχει υπάρξει επαναστατικό κέντρο και θα ξαναγίνει.

Εύα Ντόκου

Με τις απεργίες και τις καταλήψεις στις σχολές μπορείς να απαντήσεις ακόμα και στη μάχη των εκλογών. Έτσι τσακίζεις στην πράξη τους συμβιβασμούς του ΣΥΡΙΖΑ και την επιρροή της ΝΔ. Υπάρχει κόσμος στις σχολές που αναρωτιέται αν υπάρχει εναλλακτική και μπλέκεται σε αυτά τα δίπολα «δεξιά ή πρόοδος». Χρειάζεται να είμαστε εκεί να δώσουμε απαντήσεις. Στο Βόλο έγιναν δυο συνεχόμενες μαζικές εκδηλώσεις με κέντρο τους φοιτητές, για τις δυο μεγάλες μάχες που έχουμε μπροστά μας, τις 8 και 15 Μάρτη. Στο σχήμα επιμείναμε πολιτικά και κερδίσαμε το ψήφισμα για τις 8 Μάρτη. Στη συνέχεια το κερδίσαμε και στο συντονιστικό όλης της ΕΑΑΚ. Οι καθαρίστριες στο Βόλο τσαλάκωσαν την προκήρυξη του εργολάβου με 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες που στήριξαν και οι φοιτητές και στόχος είναι να κατέβουν και στις 8 Μάρτη.

Γιάννης Σουμπάσης

Οι εστίες της Δόμπολης δεν έχουν συντήρηση και εργατικό δυναμικό. Τα Χριστούγεννα ήρθε εργολάβος και κατευθείαν απολύει δυο εργαζόμενους, μειώνει την ποσότητα και την ποιότητα και αυξάνει την τιμή. Μέχρι τα Χριστούγεννα ο σύλλογός μας ήταν ανενεργός, αλλά έγινε μαζική συνέλευση, συζητήσαμε και βάλαμε πρόγραμμα με δράσεις. Κερδίσαμε την επαναπρόσληψη των δυο εργαζομένων. Ο αγώνας για τις εστίες πρέπει να διαδοθεί. Γι' αυτό το λόγο σε συντονισμό με τις ΦΕΠΑ καλούμε σε πανελλαδική πορεία την 1η Μάρτη. Καλούμε σε συντονισμό και άλλους συλλόγους εστιακών αλλά και φοιτητικούς συλλόγους. Παράλληλα δίνουμε τις μάχες ενάντια στο σεξισμό και κάθε είδος ρατσισμού. Θέλουμε τους συλλόγους σε αυτές τις μάχες όχι μόνο με την παρουσία τους αλλά και με τη βοήθειά τους στο να τις οργανώσουμε.

Μαρία Χριστοδούλου

Μετά από χρόνια απουσίας μας στο ΤΕΙ Ηρακλείου πλέον το ΣΕΚ έχει παρέμβαση και εκεί. Οι φοιτητές έχουν διάθεση για συζήτηση για θέματα σχολής και επικαιρότητας. Έχουμε δυο νέα μέλη σαν αποτέλεσμα των εβδομαδιαίων παρεμβάσεων. Το ΤΕΙ Ηρακλείου μπαίνει στη διαδικασία της υποτιθέμενης «ανωτατοποίησης». Το παράδειγμα του ΠΔΑ δείχνει ότι τα μεγαλεπήβολα αυτά σχέδια δεν μπορούν να γίνουν πράξη με τη μεγάλη υποχρηματοδότηση. Στην φοιτητική πρόνοια υπάρχει πρόβλημα: η σίτιση και η στέγαση δεν αρκούν, δεν υπάρχει θέρμανση, ζητείται νοίκι. Επίσης έχει εμφανιστεί μια μικρή ομάδα φασιστών που καλύπτει η ΔΑΠ. Χρειάζεται να οργανώσουμε μαζικά τις 16 Μάρτη ως φοιτητές του ΤΕΙ και να μην τους αφήσουμε χώρο.

Θεοδώρα Καφίρα

Στο ΠΔΑ η ομάδα μας έχει μεγαλώσει. Με την πολιτική συζήτηση δυναμώνουμε και μπορούμε να επηρεάζουμε περισσότερο κόσμο ώστε να είναι το ΠΔΑ κέντρο επαναστατικών ιδεών. Είμαστε η δύναμη που έχει καθημερινή παρουσία και βδομαδιάτικη συνεδρίαση. Ήμασταν οι μόνοι που όταν οι τηλεοράσεις έπαιζαν από το πρωί ως το βράδυ τα μακεδονικά συλλαλητήρια βγήκαμε με το διεθνιστικό όχι στη συμφωνία των Πρεσπών και τις 16 Μάρτη. Οι σύντροφοί μας στην ΕΑΑΚ είναι δύναμη και δεν χρειάζεται γκρίνια για τις διαφωνίες που έχουμε αλλά να μπορούμε πολιτικά να καθορίζουμε τα σχήματα. Η 8 και η 16 Μάρτη τώρα συζητιούνται από όλους τους φοιτητές.

Αλέξανδρος Κοροβέσης
 

Σοσιαλισμός από τα Κάτω

Να τελειώνουμε με το σεξιστικό σύστημά τους
Κάντε κλικ στο εξώφυλλο για να διαβάσετε σε μορφή pdf