Η 48ωρη απεργία στα ΜΜΕ είναι ένα μεγάλο βήμα για τις μάχες που έχει να δώσει το εργατικό κίνημα αυτό το φθινόπωρο. Την ώρα που έρχονται στην Αθήνα τα κλιμάκια της Τρόικας με θερμή υποδοχή από την κυβέρνηση για “γρήγορο κλείσιμο” της τρίτης αξιολόγησης, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να οργανώσουμε το απεργιακό κίνημα που πρέπει να βρουν μπροστά τους.
Οι τραπεζίτες και οι βαρόνοι των ΜΜΕ δεν περιμένουν το κλείσιμο της αξιολόγησης για να κλιμακώσουν τις επιθέσεις τους. Συνδυασμένα και ταυτόχρονα προχωράνε στη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων στους κλάδους τους, στο ΤΥΠΕΤ και στον ΕΔΟΕΑΠ, απειλώντας να αφήσουν χιλιάδες συνταξιούχους με κλαδεμένη επικουρική σύνταξη και νοσοκομειακή περίθαλψη. Η Τρόικα απέρριψε ακόμα και τις μίζερες συμβιβαστικές προτάσεις της κυβέρνησης.
Απεργία διαρκείας
Μέχρι τώρα έχουν γίνει με επιτυχία 24ωρες απεργίες και στην Εθνική Τράπεζα και στα ΜΜΕ. Η κήρυξη 48ωρης στα ΜΜΕ είναι ένα βήμα προς την απεργία διαρκείας που απαιτεί εδώ και καιρό η Γενική Συνέλευση του ΕΔΟΕΑΠ και πιέζουν οι απεργοί πείνας κάτω από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ. Είναι η κατάλληλη στιγμή για να ξεκινήσει η απεργία διαρκείας και να προχωρήσει ο συντονισμός με τον αγώνα των τραπεζοϋπάλληλων. Μια ταυτόχρονη απεργία της ΟΤΟΕ μαζί με τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ έχει τη δύναμη να λυγίσει το μέτωπο εργοδοσίας-“αξιολογητών”.
Και δεν είναι αυτοί οι μόνοι αγώνες που μπορούν και πρέπει να συντονιστούν.
Σε όλο το δημόσιο η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων αρνείται στην πράξη να εφαρμόσει το νόμο της Γεροβασίλη που αντιγράφει τα μέτρα του Κυριάκου Μητσοτάκη όταν ήταν επικεφαλής του ίδιου υπουργείου. Οι εργαζόμενοι στα Νοσοκομεία προχώρησαν σε απεργία διεκδικώντας μαζικές προσλήψεις και απαιτούν τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων συναδέλφων τους. Το Συντονιστικό των Νοσοκομείων καλεί κοινή σύσκεψη την επόμενη Τρίτη 31 Οκτώβρη. Είναι ένα παράδειγμα που αξίζει να απλωθεί παντού. Για να καταλάβει επιτέλους και η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ ότι δεν μπορεί να αναβάλλει συνεχώς την απεργία σε όλο το δημόσιο.
Ένα απεργιακό κίνημα που περιλαμβάνει τα ΜΜΕ, τις τράπεζες και το δημόσιο είναι ένα πανίσχυρο όπλο για όλη την εργατική τάξη. Όχι μόνο γιατί αγκαλιάζει μερικά από τα πιο δυνατά κομμάτια της, αλλά και γιατί βρίσκει την κυβέρνηση και τους “θεσμούς” στριμωγμένους πάνω εκεί που βιάζονται να κλείσουν την τρίτη αξιολόγηση για να δώσουν ώθηση στις αγορές οι οποίες ανησυχούν ξανά για τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος σε όλη την ΕΕ.
Η Αριστερά που εμπνέεται από τις παραδόσεις της μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης του 1917, έχει υποχρέωση να βρεθεί μπροστά σε αυτή την προσπάθεια. Για να σώσουμε τις συντάξεις και τις δουλειές μας από το νέο γύρο λεηλασίας που έχει ξεκινήσει. Αλλά και για να ανοίξουμε το δρόμο για την επαναστατική σοσιαλιστική ανατροπή που θα μας απαλλάξει από το σύστημα των τραπεζιτών και των σύγχρονων “βαρόνων”.
