Η αντίσταση στο νέο Μνημόνιο έχει ξεκινήσει, η εργατική τάξη που ψήφισε μαζικά ΟΧΙ δεν θα καθίσει με σταυρωμένα χέρια απέναντι στις νέες επιθέσεις και το έχει ήδη δείξει όχι μόνο στις κάλπες αλλά και με τις πρώτες απεργίες. Η πολιτική στήριξη που απαιτεί και που αξίζει όλος αυτός ο κόσμος της αντίστασης μπορεί και πρέπει να είναι αντίστοιχη με τα προχωρήματά του.
Η Αριστερά μετά την τραγική εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να απαντάει
ξεκάθαρα στο ερώτημα «ποιος ελέγχει τα κλειδιά της οικονομίας και της
εξουσίας;». Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η δύναμη που δείχνει το δρόμο για τη σωστή
απάντηση. Από την πρώτη στιγμή, όταν άνοιξε η προοπτική της χρεοκοπίας και το
σίριαλ της «διάσωσης» με τα μνημόνια το 2010, επιμείναμε και επιμένουμε
ότι υπάρχει άλλος δρόμος, ο δρόμος της αντικαπιταλιστικής ανατροπής με διαγραφή του χρέους, έξοδο από το ευρώ και ΕΕ, κρατικοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο.
Αυτό είναι το αντίδοτο σε μια νέα «αναζήτηση
έντιμων συμβιβασμών» με τμήματα της αστικής τάξης που τάχα θα στηρίξουν
την «παραγωγική ανασυγκρότηση» της χώρας: να περάσει ο έλεγχος στα
χέρια αυτών που παράγουν τον πλούτο, των ίδιων των εργατών.
