 |
| Μαδρίτη 31/1/2015, "Πορεία για την Αλλαγή" |
Ο νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος Γαβριήλ Σακελλαρίδης εμφανίζεται στα κανάλια και διαψεύδει ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έκανε “κωλοτούμπα” στο ζήτημα του χρέους ήδη πριν ακόμη πάρει ψήφο από τη Βουλή για τις προγραμματικές δηλώσεις της: «Θέση μας παραμένει η διαγραφή του χρέους, το υπουργείο Οικονομικών είναι αρμόδιο για τους τεχνικούς χειρισμούς και οι δηλώσεις Βαρουφάκη στο Λονδίνο είναι ένας τρόπος».
Στην πραγματικότητα, οι κερδοσκόποι του Χρηματιστήριου και της αγοράς ομολόγων υποδέχθηκαν με πανηγυρισμούς την τοποθέτηση Βαρουφάκη.
Χρέος χωρίς ημερομηνία λήξης
Μιλώντας σε συγκέντρωση τραπεζιτών στο Σίτι του Λονδίνου, ο νέος «τσάρος» της οικονομίας είπε ότι η κυβέρνηση θέλει να αντικαταστήσει το αίτημα για διαγραφή του χρέους με ένα αίτημα για «swap», δηλαδή ανταλλαγή των ελληνικών ομολόγων που κατέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με νέα «χωρίς ημερομηνία λήξης» (perpetual bonds).
Όσο και να ντυθούν με ορολογίες των οικονομολόγων για «έξυπνη μηχανική χρέους» και με διπλωματικές δικαιολογίες για «παράκαμψη» των Γερμανικών αντιρρήσεων, αυτές είναι κινήσεις συμβιβασμού με τους τραπεζίτες και τα επιτελεία της ΕΕ.
Με μια τέτοια πρόταση το χρέος όχι μόνο δεν διαγράφεται αλλά μονιμοποιείται στον αιώνα τον άπαντα. Η πίεση για να πληρώνει ο προϋπολογισμός τους τόκους ενός χρέους που ξεπερνάει κατά πολύ το ΑΕΠ παραμένει και είναι τεράστια. Τόσο μεγάλη ώστε να ακυρώνει κάθε ελπίδα χαλάρωσης της λιτότητας. Για ένα χρέος που φτάνει στο 170% του ΑΕΠ, ακόμη και ένα επιτόκιο 2% απαιτεί ρυθμούς ανάπτυξης 3,5% για να πληρώνονται οι τόκοι και πάλι δεν θα περισσεύει τίποτα για τις κοινωνικές ανάγκες!
Και βέβαια, ακόμη και ένας τέτοιος συμβιβασμός δεν έχει γίνει ακόμη αποδεκτός από την άλλη πλευρά. Ο Ντράγκι, ο Γιουνκέρ και η Μέρκελ δεν έχουν σταματήσει να πιέζουν. Ο κίνδυνος ότι οι προτάσεις Βαρουφάκη μπορεί να οδηγήσουν σε ακόμη μεγαλύτερους συμβιβασμούς είναι υπαρκτός. Ισχύει το παλιό σύνθημα του Μάη του ’68 ότι αν υποχωρείς «λιγάκι» μπορεί να παραδοθείς τελείως.
Σε ένα πράγμα έχει δίκιο ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Όλα αυτά δεν είναι «κωλοτούμπα». Είναι συνέπειες της βασικής επιλογής του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης ότι όλα θα γίνουν σε συνεννόηση με τους εταίρους της ΕΕ και δεν θα υπάρξουν «μονομερείς ενέργειες».
Αυτός είναι ο στρατηγικός προσανατολισμός που εγκλωβίζει όλους τους υπουργούς της αριστεράς να περιμένουν τη συναίνεση των Βρυξελλών και των τραπεζιτών πριν κάνουν το παραμικρό βήμα για να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους απέναντι στις διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος.
Γι’ αυτό, έχει ξεχωριστή σημασία να ξεσκαλώσουμε από αυτόν το φαύλο κύκλο. Τώρα είναι η στιγμή για να αλλάξουμε προτεραιότητες, να ξεκινήσουμε τις «μονομερείς ενέργειες» και να αναγκάσουμε τους τραπεζίτες και τους πολιτικούς εκπροσώπους τους να παρακαλάνε αυτοί για συμβιβασμούς.
Συγκεκριμένα
Τι σημαίνει αυτό συγκεκριμένα; Σημαίνει ότι κάθε συνδικάτο, κάθε χώρος δουλειάς, οι φοιτητικοί σύλλογοι και η νεολαία ξεκινάνε κινητοποιήσεις για να πάρουμε πίσω όλα όσα μας άρπαξαν οι τραπεζίτες και τα μνημόνια και τώρα εκβιάζουν για να τα κρατήσουν, αν όχι να αρπάξουν και περισσότερα.
Σημαίνει ότι όλοι και όλες ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα της ΕΡΤ για συλλαλητήριο στις 11 Φλεβάρη στο Ραδιομέγαρο (και σε όλες τις ΕΡΑ σε όλη την Ελλάδα). Σημαίνει ότι το συνέδριο της ΠΟΕΔΗΝ την ερχόμενη βδομάδα πρέπει να βγάλει πρόγραμμα δράσης για προσλήψεις στα Νοσοκομεία και αύξηση της χρηματοδότησης για την Υγεία. Σημαίνει ότι οι φοιτητές δεν περιμένουν την επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά για να ξηλώσουν τους Φορτσάκηδες. Σημαίνει επίσης, ότι όλοι και όλες θα βρεθούμε στους δρόμους στις 21 Μάρτη ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή, ενάντια στην Ευρώπη-φρούριο.
Ακούγονται φωνές στο Διαδίκτυο που λένε ότι χρειαζόμαστε συλλαλητήρια στήριξης της κυβέρνησης την ώρα της διαπραγμάτευσης
με την ΕΕ. Κάνουν διπλό λάθος. Στους εκβιασμούς της ΕΕ των μνημονίων και του ρατσισμού δεν απαντάμε στηρίζοντας τους συμβιβασμούς του Βαρουφάκη και τους φράχτες της FROΝΤΕΧ και του Πανούση. Απαντάμε στηρίζοντας τον κόσμο που θέλει πίσω τις δουλειές του και ας πάει στο διάολο η ΕΚΤ και η «Κομισιόν».
Και επιπλέον, οργανώνουμε τις κινητοποιήσεις μας μέσα από τις κατακτημένες συλλογικότητες του εργατικού κινήματος και όχι προσπαθώντας να τις παρακάμψουμε μέσα από το facebook. Ο κόσμος που πάλεψε για να ανατρέψει τους Σαμαροβενιζέλους με τις απεργίες του και τις καταλήψεις του έχει μορφές οργάνωσης που είναι πολύτιμες και απέναντι στους νέους υπουργούς και τις υπαναχωρήσεις τους. Έχει επίσης μνήμη και θυμάται τους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ και τα διλήμματα που χρησιμοποιούσαν τότε που ακόμα μπορούσαν να παριστάνουν ότι αντιπροσωπεύουν την πρόοδο.
Διαλέγοντας το δρόμο του αγώνα, δεν θα είμαστε μόνοι. Όλοι οι πρωθυπουργοί της ΕΕ ξέρουν πολύ καλά ότι οι εργάτες της Ευρώπης νιώθουν την αντίσταση στη λιτότητα σαν δική τους υπόθεση. Στη Μαδρίτη, ο κόσμος ήδη το έδειξε βγαίνοντας στους δρόμους το περασμένο Σάββατο. Μια Αθήνα των «μονομερών ενεργειών» θα είναι πηγή έμπνευσης για τη μόνη δύναμη που μπορεί να τσακίσει τους τραπεζίτες και το σύστημά τους. Εμπρός να την οργανώσουμε.
