Oι συμβιβασμοί κοστίζουν ακριβά

Συγκέντρωση εργαζομένων στα ΕΛΠΕ στις 9 Μάη μετά το τραγικό "ατύχημα".



«Αποδεχθήκαμε να ολοκληρώσουμε, με κάποιες μικρές τροποποιήσεις, το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων, αποδεικνύοντας έμπρακτα την διάθεσή μας για βήματα προσέγγισης» (Αλέξης Τσίπρας στη Le Monde)
Για άλλη μια βδομάδα, αποδεικνύεται ότι η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ είναι ένας φαύλος κύκλος όπου κάθε υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ μεταφράζεται σε νέες απαιτήσεις των δανειστών.
Στο άρθρο του στη γαλλική εφημερίδα Le Monde, ο Αλέξης Τσίπρας απαρίθμησε τους συμβιβασμούς που έχει κάνει η κυβερνητική πλευρά για να καλύψει την απόσταση που τη χωρίζει από τους «θεσμούς».
Η απάντηση ήρθε από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Στις διαπραγματεύσεις τόσο σε «τεχνικό επίπεδο» (Brussels group), όσο και σε πολιτικό (συνάντηση Μέρκελ, Ολάντ, Γιούνκερ, Ντράγκι, Λαγκάρντ), πέφτουν στο τραπέζι νέες απαιτήσεις όπως η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και ο νέος γύρος περικοπών στο ασφαλιστικό.
Γίνεται φανερό ότι οι υποχωρήσεις όχι μόνο δεν κατευνάζουν την επιθετικότητα της ΕΕ και του ΔΝΤ, αλλά κοστίζουν ήδη πανάκριβα. Ένας τρόπος που φαίνεται αυτό είναι τα 17 δις ευρώ που έχει πληρώσει το ελληνικό δημόσιο για τοκοχρεολύσια από το περασμένο καλοκαίρι από δικούς του πόρους. Αν αυτά τα ποσά είχαν δοθεί για τη χρηματοδότηση των νοσοκομείων, της εκπαίδευσης, των δήμων και των δημόσιων έργων, τώρα δεν θα μιλούσαμε για ύφεση και για ανθρωπιστική κρίση.
Αλλά υπάρχει και άλλη διάσταση. Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν σημαίνουν «μόνο» ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας για να πληρώνεται το χρέος. Σημαίνουν επίσης κλιμάκωση των επιθέσεων ενάντια στους εργαζόμενους. Ο αριθμός των νεκρών από το «ατύχημα» στα ΕΛΠΕ ανέβηκε στους τέσσερις. Ένας-ένας οι τραυματίες υποκύπτουν στα εγκαύματά τους και γίνονται ανθρωποθυσίες στο βωμό του κέρδους.
Λεηλασία
Ο Λάτσης, που θα έπρεπε να πληρώνει για το ρόλο του στην καταστροφή του τραπεζικού συστήματος και για το έγκλημα στα ΕΛΠΕ, όχι μόνο είναι ευνοημένος από τις ιδιωτικοποιήσεις ως κύριος μέτοχος στα ΕΛΠΕ αλλά είναι και βασικός παίκτης για τη λεηλασία της ΔΕΗ. Η ELPEDISON (συνεργασία ΕΛΠΕ-Μπόμπολα), η Protergia (όμιλος Μυτιληναίου) και η ΗΡΩΝ (συνεργασία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ με τη γαλλική Suez) έχουν κατακλύσει τα ΜΜΕ με διαφημίσεις για το ποια θα φάει το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
Είναι επείγον να βάλουμε τέρμα στον κατήφορο των υποχωρήσεων του ΣΥΡΙΖΑ που κοστίζουν τόσο ακριβά. Πρέπει να πούμε όχι στη συμφωνία- νέο μνημόνιο με την τρόικα ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ. Και δεν πρέπει να περιμένουμε το τέλος της διαπραγμάτευσης για να δείξουμε την αντίθεσή μας. Μπορούμε να κλιμακώσουμε την εργατική αντίσταση βήμα-βήμα σε όλα τα μέτωπα. 
Η απεργία στα Νοσοκομεία ήταν ένα βήμα που απαιτεί τη συνέχειά του. Η καμπάνια ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ είναι άλλο ένα βήμα. Η ΟΣΥΠΑ μπορεί να ανέστειλε την απεργία στα αεροδρόμια, αλλά έβαλε στην ημερήσια διάταξη την αντίσταση στις ιδιωτικοποιήσεις και σε αυτόν τον τομέα. Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, στον ΟΛΘ, στην ΕΥΑΘ δεν μπορούν να περιμένουν άλλο. Και βέβαια όλοι μαζί πρέπει να βάλουμε πλώρη για πανεργατική απεργία.
Εκεί βρίσκεται η δύναμη για να­ σταματήσουμε τις ανθρωποθυσίες που μεθοδεύουν οι «θεσμικοί» εκβιαστές και οι πλούσιοι φίλοι τους εδώ.

Σοσιαλισμός από τα Κάτω

Να τελειώνουμε με το σεξιστικό σύστημά τους
Κάντε κλικ στο εξώφυλλο για να διαβάσετε σε μορφή pdf