Αμέσως μετά τη Σύνοδο των 27 της ΕΕ στη Μπρατισλάβα, ο Αλέξης
Τσίπρας διαπίστωνε ότι αν πάνε μέχρι την επόμενη Σύνοδο στη Ρώμη την
άνοιξη του 2017 χωρίς αλλαγές, «θα έχουν την τύχη του Bremain». Δηλαδή
θα ηττηθούν από τη λαϊκή οργή, όπως έγινε στη Βρετανία με το
δημοψήφισμα.
Δεν χρειαζόταν να βάλει το «αν». Το πώς θα πορευτούν τα
διευθυντήρια της ΕΕ το επόμενο διάστημα το έδειξε χειροπιαστά η Άνγκελα
Μέρκελ. Η σιδηρά καγκελάριος που παραμένει επί χρόνια αμετακίνητη στην
ατζέντα της λιτότητας, βγήκε μετά την εκλογική αποτυχία της στο Βερολίνο
να αποκηρύξει την προηγούμενη πολιτική της για τους πρόσφυγες και να
υποκλιθεί στην ατζέντα της ρατσιστικής ακροδεξιάς. «Δεν πρόκειται να
επαναληφθούν τα περσινά χαοτικά φαινόμενα», είπε.
«Χαοτικό φαινόμενο» είναι να μπορούν οι πρόσφυγες να φτάνουν στη
Γερμανία. «Ομαλή» λειτουργία της ΕΕ είναι δίπλα στην αιώνια λιτότητα να
μπει πιο μεγάλη δόση από φράχτες, εγκλεισμό και κοινωνικό αποκλεισμό των
προσφύγων. Κι’ όμως, ο Αλέξης Τσίπρας καμάρωνε στο πλευρό της Μέρκελ
στις όχθες του Δούναβη.
Άμεσα
Οι συνέπειες αυτών των επιλογών είναι άμεσα ορατές γύρω μας με τον
πιο άγριο τρόπο. Στο μέτωπο της λιτότητας, σκληραίνει η εφαρμογή του
τρίτου μνημόνιου. Ο Οκτώβρης φέρνει το χειρότερο κύμα περικοπών στις
συντάξεις. Η υπόσχεση ότι οι απλήρωτοι εργαζόμενοι του ΟΑΣΘ θα πάρουν τα
δεδουλευμένα πάει περίπατο. Η Βουλή επικυρώνει το ξεπούλημα του
Ελληνικού στον Λάτση και επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις
«απελευθερώνοντας» την αγορά ενέργειας και προωθώντας το «υπερταμείο»
που καταπίνει όλη τη δημόσια περιουσία. Ο Τσίπρας αυτοπροσώπως βάζει
τέλος και στην όποια αναζήτηση συμβιβαστικών λύσεων στο τραπεζικό
σύστημα αγκαλιάζοντας τον Στουρνάρα.
Ακόμα χειρότερα πορεύεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ απέναντι στους
πρόσφυγες επιμένοντας στον αποκλεισμό τους στα νησιά του Αιγαίου. Οι
ευφημισμοί του Μουζάλα περί «κέντρων υποδοχής» δεν μπορούν πια να
συγκαλύπτουν την αθλιότητα των στρατόπεδων συγκέντρωσης και η αστυνομία
του Τόσκα κάνει πλάτες στους φασίστες που οργανώνουν επιθέσεις κατά των
προσφύγων πίσω από το προσωπείο των «αγανακτισμένων κατοίκων».
Είναι επείγον να οργανώσουμε την εργατική αντίσταση ενάντια σε αυτή
τη διπλή επίθεση. Να βάλουμε τέρμα στις περικοπές, στις απολύσεις, στην
απληρωσιά παλεύοντας για μαζικές προσλήψεις, αυξήσεις σε μισθούς και
συντάξεις, κρατικοποιήσεις χωρίς αποζημίωση για τα λαμόγια και ανατροπή
όλων των μνημόνιων. Και παράλληλα να κλείσουν τα στρατόπεδα και να
πάρουν οι πρόσφυγες τη θέση τους δίπλα σε όλους μας, με πλήρη πρόσβαση
στη στέγη, στην υγεία, στην παιδεία. Για να κλείσουμε τους φασίστες στις
φυλακές και πίσω στους υπόνομους της ιστορίας.
Όσο είναι επείγουσα αυτή η προσπάθεια, άλλο τόσο είναι εφικτή.
Μπορούμε. Το έδειξαν οι χιλιάδες διαδηλωτές που τίμησαν τη μνήμη του
Παύλου Φύσσα στο τριήμερο 17-19 Σεπτέμβρη. Το δείχνουν οι απεργοί στα
σχολεία και στα νοσοκομεία, στα λεωφορεία και στα καράβια. Αυτή είναι η
δύναμη που μπορεί να τσακίσει την καπιταλιστική ατζέντα της
Ευρώπης-φρούριο της λιτότητας και του ρατσισμού. Και να επιβεβαιώσει τις
ανησυχίες τους ότι «θα έχουν την τύχη του Bremain».
