Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα: Πανελλαδική Συνέλευση Εργατικής Αντίστασης: Οι αγωνιστές της βάσης έχουν το λόγο

Πανελλαδική Συνέλευση Εργατικής Αντίστασης: Οι αγωνιστές της βάσης έχουν το λόγο

ΑΔΕΔΥ

Το μέτωπο για προσλήψεις και μονιμοποιήσεις είναι αυτό που μπορεί να βάλει πραγματικά σφήνα στα μνημόνια. Το ΕΣΥ στηρίζεται αυτή τη στιγμή σε 2.000 επικουρικούς γιατρούς, 7.000 εργολαβικούς εργαζόμενους και 4.000 συμβασιούχους του ΟΑΕΔ. 13.000 εργαζόμενοι απολύονται ανά 3μηνο – 6μηνο ή 12μηνο, την ίδια στιγμή που υπάρχει ανάγκη για 35.000 προσλήψεις στα νοσοκομεία. Δεύτερον δεν θέλουμε καμία αξιολόγηση. Πρόκειται για μια μεγάλη ιδεολογική επίθεση που ξεκίνησε ο Μητσοτάκης και συνέχισε η Γεροβασίλη. Ουσιαστικά χαρακτηρίζουν τεμπέληδες τους εργαζόμενους του δημοσίου για να προετοιμάσουν απολύσεις.

Τρίτον η μάχη ενάντια στον αντισυνδικαλιστικό νόμο. Επειδή ακριβώς στα πρωτοβάθμια γίνεται η ζύμωση, από εκεί ξεπηδούν οι πρωτοβουλίες που φέρνουν τις πανεργατικές. Προχτές στην απεργία δεν κατέβηκε γενικά κόσμος. Κατέβηκε με τα πανό του και τα σωματεία του κι αυτό θέλουν να σταματήσουν. Τέταρτον η μάχη του προϋπολογισμού. Η κυβέρνηση αντί να αυξάνει τις δαπάνες για την Υγεία, τις μειώνει κατά 300 εκατομμύρια. Πέμπτον να συνεχίσουμε να παλεύουμε με νύχια και με δόντια το ρατσισμό και τους φασίστες. Όπως στις 18 Μάρτη πέρυσι που το εργατικό κίνημα έδωσε μαζική απάντηση ενάντια στους νεοναζί και σε αλληλεγγύη με τους πρόσφυγες. Ή όπως στην Κ. Γεωργίου Α.Ε, που ο Συντονισμός μαζί με τους Πακιστανούς εργάτες, την ΚΕΕΡΦΑ και αγωνιστές από το ΠΑΜΕ, έφτασαν μια απεργία διαρκείας στη νίκη.

Έκτον το ασφαλιστικό. Όπως αγωνίζονται οι σύντροφοι στην Εθνική Τράπεζα. Τα λεφτά μας είναι. Οι κρατήσεις των εργαζομένων. Δικά μας είναι και τη μάχη για τις συντάξεις θα τις δώσουμε από κοινού εν ενεργεία εργαζόμενοι και συνταξιούχοι.

Υπάρχει εργατικό κίνημα να τα παλέψει όλα αυτά; Η απάντηση είναι ναι! Αλλιώς ας μας πουν γιατί όλες αυτές οι επιθέσεις στα σωματεία και το συνδικαλισμό.

Είναι μάχες όμως που θα πρέπει να δώσουμε ενωτικά. Μαζί με τα συνδικάτα, και ταυτόχρονα διατηρώντας τις πολιτικές μας αιχμές για την αντικαπιταλιστική εναλλακτική, οργανώνοντας τη βάση, συντονιζόμενοι οριζόντια για να αναγκάζουμε και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες να κινούνται.

Χρίστος Αργύρης

γιατρός Σωτηρία, Γ.Σ ΑΔΕΔΥ

ΟΕΝΓΕ

Τις συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν τις αντιμετωπίζουμε με καταγγελίες αλλά οργανώνοντας τις κινητοποιήσεις που τις αναγκάζουμε να καλούν. Το Συντονιστικό των Νοσοκομείων είναι ένα οριζόντιο δίκτυο που φτάνει εκεί που δεν φτάνει η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ. Στη βάση των εργαζομένων μέσα στα νοσοκομεία. Έτσι οργανώσαμε κάθε απεργιακή κινητοποίηση και αυτή η δράση ριζοσπαστικοποίησε πολύ κόσμο μέσα στα νοσοκομεία. Έτσι πιέζονται οι ηγεσίες. Η ΠΟΕΔΗΝ δεν έχει καμιά επαναστατική ηγεσία. Αντίθετα την ηγεσία την έχει η ΠΑΣΚΕ με τη ΔΑΚΕ. Η επιτυχία των κινητοποιήσεων όμως τους βάζει την πίεση για να κηρύξουν τις επόμενες.

Και δεύτερον οργανώνουμε τις πρωτοβουλίες που παίρνει το ίδιο το Συντονιστικό. Όπως η πρωτοβουλία για τους συμβασιούχους που έφτασε στην κινητοποίηση της 29ης Νοέμβρη, όπου τραβήχτηκε τόσο η ΠΟΕΔΗΝ όσο και η ΑΔΕΔΥ κηρύσοντας στάσεις εργασίας κι έφερε και την παράταση των συμβάσεων. Αντίστοιχα δίνουμε τον αγώνα για τους εργολαβικούς, τις εργαζόμενες στην καθαριότητα, τους τραπεζοκόμους που διεκδικούμε μονιμοποίηση κι όχι να γίνουν ΚΟΙΝΣΕΠ όπως λέει η κυβέρνηση, ενώ ανοιχτή είναι η μάχη για τους επικουρικούς.

Η μάχη είναι σε όλα τα επίπεδα. Από το πως οργανώνεις τη συνέλευση την επιτροπή αγώνα, την περιφρούρηση. Δεν πρόκειται να τα κάνουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες. Εμείς το κάνουμε και τις αναγκάζουμε να ακολουθούν. Το ίδιο ισχύει και για την υπόλοιπη αριστερά. Επιδιώκουμε πάντα την κοινή δράση αλλά τελικά οι πρωτοβουλίες μας τους τραβούν.

Η ΟΕΝΓΕ έχει δεσμευτεί για 24ωρη απεργία τον Γενάρη κι εν τω μεταξύ οργανώνουμε τη στάση εργασίας στις 19 Δεκέμβρη.

Ζαννέτα Λυσσικάτου

γιατρός νοσ.Αγ.Σάββας, ΓΣ ΟΕΝΓΕ

Συμβασιούχοι

Είμαι συμβασιούχος του ΟΑΕΔ στο νοσοκομείο Γεννηματάς. Μας έχουν αναλώσιμους εργαζόμενους. Γνωρίστηκα στο νοσοκομείο με τους συντρόφους του Συντονιστικού Νοσοκομείων. Συζητήσαμε τι γίνεται με μας του ΟΑΕΔ.Οργανωθήκαμε. Κάναμε τη σύσκεψη των συμβασιούχων στις 31 Οκτώβρη στο νοσοκομείο Αγ.Σάββας, με συμμετοχή πάνω από 70 άτομα. Βγάλαμε αφίσα, προκήρυξη, πιέσαμε και καταφέραμε τα σωματεία να βγάλουν αποφάσεις και στάσεις εργασίας. Οι μόνιμοι μας στήριξαν και κατεβήκαμε αποφασιστικά στη συγκέντρωση της 29/11, έξω από το Υπουργείο Υγείας. Αναγκάσαμε υπουργούς και διοικήσεις να μας ακούσουν. Τελικά, ενώ θα απολυόμασταν σε λίγες μέρες, κερδίσαμε την παράταση των συμβάσεών μας για έναν ακόμα χρόνο. Για πολλούς από εμάς αυτή η δράση ήταν πρωτόγνωρη. Στα νοσοκομεία το μεγαλύτερο ποσοστό είναι συμβασιούχοι. Όλοι οι εργαζόμενοι στην Υγεία είμαστε απαραίτητοι στη δουλειά. Πρέπει να μείνουμε όλοι μέσα στα νοσοκομεία, αλλά και να προσλάβουν ακόμα περισσότερους γιατί οι ανάγκες είναι μεγάλες. Τα κοινωνικά αγαθά όπως την Υγεία, την Παιδεία πρέπει να τα προστατεύσουμε. Θα δώσω όλες μου τις δυνάμεις στο πλευρό του Συντονισμού για να κλιμακωθεί ο αγώνας και να νικήσουμε.

Βασιλική Κανέλλου
συμβασιούχος ΓΝΑ Γεννηματάς

ΟΤΕ

Ο ΟΤΕ πάει να γίνει η επόμενη Ολυμπιακή. Μια κότα με χρυσά αυγά που τα καρπώνονται τα γκόλντεν μπόις. Την ίδια στιγμή οι νεότεροι – ειδικά – εργαζόμενοι σουλεύουν σε καθεστώς γαλέρας. Τώρα δίνουμε τη μάχη υπογραφής ΣΣΕ, όπου η εργοδοσία θέλει να κάνει κι άλλες περικοπές. Η προπαγάνδα μπορεί να λέει ότι είμαστε καλοπληρωμένοι αλλά υπάρχουν εκατοντάδες εργαζόμενοι με 500 ευρώ, ακόμα και 200-300 ευρώ, όπως οι συνάδελφοι στα τηλεφωνικά κέντρα. Εργαζόμενοι με ευέλικτα ωράρια, φοβερή ψυχολογική πίεση και ανασφάλεια. Είχαμε αυτή τη βδομάδα 48ωρη απεργία, όπου εμείς προτείναμε να γίνει τριήμερη, από τη στιγμή που στις 14/12 είχε κηρυχθεί πανεργατική απεργία.

Χρειάζονται κοινές πρωτοβουλίες ανάμεσα στους κλάδους. Π.χ εργολαβικές καθαρίστριες υπάρχουν και στον ΟΤΕ και θα ήταν χρήσιμο να συντονίζονταν με των νοσοκομείων. Ταυτόχρονα χρειάζεται μεγάλη ενημέρωση των εργαζομένων για το συνδικαλισμό αλλά και για όσα συμβαίνουν και δεν τα προβάλει κανείς.

Λάμπρος Καστρινάκης
εργαζόμενος ΟΤΕ, Χανιά

Δήμοι

Η συζήτηση για το “αν τραβάει” ο κόσμος, αν υπάρχουν αντιστάσεις ή αν τελικά τα μνημόνια έχουν γίνει αποδεκτά είναι ανοιχτή μέσα στους χώρους δουλειάς. Θέλει προσοχή γιατί αρκετές φορές κομμάτια της Αριστεράς και του κινήματος φτάνουν να αναπαράγουν την προπαγάνδα της κυβέρνησης για ότι ο κόσμος δεν κινείται και δεν αντιστέκεται. Ξεχνούν όλες τις μάχες του τελευταίου διαστήματος. Από τα νοσοκομεία και τους συμβασιούχους, μέχρι την ΕΥΑΘ, τους δήμους και τις συγκοινωνίες. Αυτές οι μάχες ταλαιπώρησαν την κυβέρνηση στο να περνάει τις επιθέσεις και σε αρκετές περιπτώσεις είχαν κι επιτυχίες.

Στην περίπτωση των δήμων είδαν όλοι τις καταλήψεις των αμαξοστασίων το καλοκαίρι. Αλλά δεν ήταν μόνο εκείνες οι δύο βδομάδες. Ήταν η πρώτη χρονιά μετά το 2013 που η ΠΟΕ ΟΤΑ έβγαλε 12 μέρες απεργία. Είχε ξεχάσει τι θα πει κλαδική απεργία. Αναγκάστηκε να το κάνει αυτή τη χρονιά. Από πέρυσι τέτοια εποχή που ξεκίνησε το ζήτημα των παρατασιούχων ξεκινάει ένα αντάρτικο, με συντονισμό σωματείων ΟΤΑ από τα κάτω, πανελλαδικές και τοπικές συγκεντρώσεις και φτάνοντας σε 24ωρες απεργίες της ΠΟΕ ΟΤΑ. Ήταν οι ίδιοι οι συμβασιούχοι που έμπαιναν μπροστά κι έσπρωχναν τα σωματεία. Είχαμε τη μάχη με την αξιολόγηση, τα Βαρέα κι Ανθυγιεινά, τις απολύσεις στους παιδικούς σταθμούς. Με 48ωρες απεργίες επέβαλλαν στην κυβέρνηση ότι και τα ΒΑΕ, όχι μόνο σώθηκαν αλλά εντάξανε και νέες ειδικότητες, την επίθεση στους παιδικούς σταθμούς πήραν πίσω κι έδωσαν υποσχέσεις για τακτοποίηση των παρατασιούχων – πριν το “άδειασμα” του Ελεγκτικού Συνεδρίου και το μεγάλο αγώνα του καλοκαιριού. Εκεί η αποφασιστικότητα των συμβασιούχων και η ενότητα με τους μόνιμους έφερε την υποχώρηση της κυβέρνησης.

Ο Συντονισμός Εναντια στα Μνημόνια στη Θεσσαλονίκη έχει παίξει ρόλο στο να χτιστεί η συμπαράσταση σε όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια. Από το 2013, τους διαθέσιμους και τους εργαζόμενους της Κοκα Κόλα, μέχρι φέτος, τους εργαζόμενους του Μαρινόπουλου, τον ΟΑΣΘ, τα νοσοκομεία, την ΕΥΑΘ κλπ. Έτσι θα συνεχίσουμε, μαχητικά κι ενωτικά επιδιώκοντας το βαθύτερο ρίζωμα του Συντονισμού μέσα στους χώρους δουλειάς.

Νίκος Χατζάρας
Δ.Σ Συλλόγου Εργαζομένων Δήμου Αμπελοκήπων Μενεμένης

ΕΥΔΑΠ

Η κυβέρνηση έφερε τον αντιαπεργιακό νόμο γιατί αντιλαμβάνονται ότι οι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ μόνοι τους δεν κουνάνε. Υπάρχει πίεση από τα κάτω που τους αναγκάζει. Γι'αυτό χτυπάνε τα πρωτοβάθμια. Γιατί έχουμε να δώσουμε μια σειρά μάχες μπροστά μας.

Έχουμε το μέτωπο των ιδιωτικοποιήσεων. Η κυβέρνηση λέει ότι θα βγει από τα μνημόνια έχοντας όμως διαλύσει το κοινωνικό κράτος. Οι σύντροφοι από την Υγεία ξέρουν καλά τι σημαίνει η διάλυση των νοσοκομείων. Η Παιδεία ξεπουλιέται κι αυτή. Τη ΔΕΗ την έσπασαν και την πουλάνε κομματάκι κομματάκι. Και φυσικά το νερό. Όταν μπει ο ιδιώτης και ο παράγοντας του κέρδους στο νερό, θα πάει περίπατο και η ποιότητα και όλα. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Δυτικής Αττικής. Στη Νέα Πέραμο που το δίκτυο είναι στη δημόσια ΕΥΔΑΠ, αποκαταστάθηκε σε τρεις μέρες. Στη Μάνδρα που έχει περάσει στο δήμο κι από κει σε ιδιώτες, ακόμα με υδροφόρες εξυπηρετούνται. Τα μνημόνια ακόμα και το 8ωρο το θεωρούν αναχρονιστικό. Έχουμε το μέτωπο των προσλήψεων. Στο χώρο μου έχουν να γίνουν προσλήψεις 15 χρόνια. Οι ανάγκες μεγαλώνουν και τις καλύπτουν μέσω εταιριών ενοικιαζόμενων, μπλοκάκια κλπ. Θέλουν να εμπεδωθεί η ανασφάλεια.

Χρειάζεται να τονίζουμε ότι από την προηγούμενη πανελλαδική συνέλευση μέχρι σήμερα, είχαμε νίκες. Μερικά παραδείγματα: Στη Shell, μια πολυεθνική που μετά την παρέμβαση του Συντονισμού βελτιώθηκαν οι συνθήκες εργασίας. Τους υδρονομείς της ΕΥΔΑΠ, που όλο θέλουν να τους απολύσουν κι όμως μετά από 15 μήνες αγώνα είναι ακόμα στη δουλειά.

Ο Συντονισμός Ενάντια στα Μνημόνια αυτό που κάνει είναι να ενώνει την αριστερά από κάτω. Το να κλεινόμαστε και ο καθένας να επιλέγει το δικό του δρόμο δεν θα μας βγάλει πουθενά. Εμείς του Συντονισμού, να πιέσουμε και τις ηγεσίες να πάνε τα πράγματα παρακάτω.

Μανώλης Μαστοράκης
ΣΕΚΕΣ ΕΥΔΑΠ

ΕΡΤ

Για τη σημερινή ΕΡΤ πάλεψαν οι εργαζόμενοι δυο χρόνια κατά του “μαύρου”; Ο αγώνας για την ΕΡΤ που θέλουμε είναι ανοιχτός. Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ διανύουν την περίοδο της μεγαλύτερης ανασφάλειας. Ο εκκαθαριστής του δημοσίου αρνείται να δώσει όσα μας χρώσταγε η ΕΡΤ πριν το “μαύρο” και μάλιστα λίγο πριν παραγραφούν για πάντα αυτά τα χρέη. Συνάδελφοι που θέλουν να βγουν στη σύνταξη πρέπει να εξαγοράσουν τα ένσημα των δύο ετών του “μαύρου”. Στα Χανιά η υποτίθεται “φιλεργατική” διοίκηση έκοψε εκπομπές αλληλέγγυων, τους έφερε την αστυνομία και μάλιστα στην επέτειο της εισβολής των ΜΑΤ στο Ραδιομέγαρο. Στα Γιάννενα σέρνει συναδέλφους εξωτερικούς συντάκτες στο πειθαρχικό, γιατί αρνήθηκαν να εργαστούν παράτυπα μέσα στη δομή, όπως τους ζητήθηκε, αντί να προσλάβουν εσωτερικούς συντάκτες. Οι εργολάβοι κάνουν παρέλαση στην ΕΡΤ σε καίριες ειδικότητες. Δυστυχώς αυτά με τη σιωπή – αν όχι τη συναίνεση - της ΠΟΣΠΕΡΤ. Ο συνδικαλισμός έχει υποχωρήσει.

Από τη μεριά μας προσπαθούμε να σπάσουμε αυτό το κλίμα οργανώνοντας συχνά εκδηλώσεις και συζητήσεις μέσα στην ΕΡΤ για να συσπειρώσουμε το πιο μαχητικό κομμάτι. Έτσι καταφέραμε και κερδίσαμε το ζήτημα με την Χ.Α, αναγκάζοντας την ΠΟΣΠΕΡΤ να μπλοκάρει με στάσεις εργασίας την προβολή των νεοναζί από το πρόγραμμα της ΕΡΤ. Δεν ήταν δεδομένο αυτό. Πολλοί έλεγαν ότι δεν μπορούμε να τους μπλοκάρουμε χάριν “πλουραλισμού”. Το παλέψαμε και το κερδίσαμε. Η βοήθεια του Συντονισμού δίνει άλλον αέρα, γιατί έρχεται η έμπνευση από αγώνες που γίνονται σε άλλους χώρους.

Ειρήνη Φωτέλλη

εργαζόμενη ΕΡΤ, Δ.Σ ΠΣΥΠΕΡΤ

Η εταιρία που δουλεύω είναι ρατσιστική. 10 χρόνια δουλεύω εκεί και ποτέ δεν πήραμε δώρα, άδειες κλπ. Όποτε αρρωσταίνω από τη δουλειά, το αφεντικό μου κόβει λεφτά. Δεν είχαμε σωματείο αλλά κατεβήκαμε στην απεργία στις 14/12. Θα χρειαστούμε τη βοήθεια του Συντονισμού Ενάντια στα Μνημόνια για να παλέψουμε μαζί.

Μολάν Μπόρχα

εργαζόμενος Κάβας Κότερα Ε.Π.Ε

ΙΝΤΡΑΚΟΜ

Ο χρόνος που πέρασε είχε αγώνες αλλά και επιθέσεις. Θα εστιάσω περισσότερο στην αντιαπεργιακή διάταξη που η κυβέρνηση προσπάθησε να την περάσει νύχτα πριν λίγες μέρες και τη μάζεψε αμέσως μόλις είδε τις αντιδράσεις. Πρόκειται για μέτρο που περιλαμβάνεται στις 130 περίπου ρυθμίσεις του συμπληρωματικού μνημονίου. Σύμφωνα με αυτήν προβλέπεται η λήψη αποφάσεων από γενικές συνελεύσεις στα πρωτοβάθμια σωματεία, να γίνεται με το 50% + 1. Η επίθεση αυτή έχει παρελθόν. Αρκετοί θα θυμάστε το άρθρο 4, τη δεκαετία του '80 που προέβλεπε κάτι αντίστοιχο για τις ΔΕΚΟ. Υπήρξαν τεράστιες αντιδράσεις. Στην πράξη ποτέ δεν εφαρμόστηκε και λίγο μετά καταργήθηκε. Στον ιδιωτικό τομέα έχουμε κάνει αρκετές απεργίες τα τελευταία χρόνια και ξέρουμε ότι η εργοδοσία προσπαθεί συστηματικά να παρεμποδίζει τη συμμετοχή των εργαζόμενων στις γενικές συνελεύσεις. Φοβούνται τη δυναμική που δημιουργείται όταν οι συνάδελφοι ξεπερνούν τον εργοδοτικό εκφοβισμό, συμμετέχουν στις συνελεύσεις και ψηφίζουν απεργίες. Με σκληρούς αγώνες θα τον καταργήσουμε στην πράξη αυτό τον νόμο. Και στα δικαστήρια να μας πάνε και στη φυλακή να μας πάνε, δεν θα περάσει.

Βασίλης Συλλαϊδής

Σωματείο Ιντρακόμ, Δ.Σ ΕΚΑ

Συνταξιούχοι

Δίνουμε τη μάχη για το ΛΕΠΕΤΕ, τον ειδικό λογαριασμό επικούρησης, που η διοίκηση Φραγκιαδάκη το διαλύει. Οι συνταξιούχοι της Εθνικής Τράπεζας έχουν μεγάλο παρελθόν αγώνων από τον καιρό που ήταν εν ενεργεία εργαζόμενοι. Ήταν οι πρώτοι που κατοχύρωσαν με αγώνες την 5θήμερη εργασία και ήταν ο πυλώνας των μεγάλων απεργιών της ΟΤΟΕ.

Είμαστε γνώστες των τραπεζικών εργασιών και δεν δεχόμαστε επ'ουδενί ότι τα λεφτά του ΛΕΠΕΤΕ, τα δικά μας λεφτά, δεν υπάρχουν. Δεν δεχόμαστε ότι η τράπεζα “τα επένδυε” και τη ζημιά πρέπει να πληρώσει τώρα η κοινωνία. Μέσα από τις πρώτες κινητοποιήσεις, αλλά και με τη χρήση των σοσιαλ μίντια, άρχισαν να φτιάχνονται δίκτυα ανθρώπων που ανέλαβαν δράση. Ένα από αυτά είναι η Ανοιχτή Επιτροπή Αγώνα Εργαζομένων και Συνταξιούχων, μέλος της οποίας είμαι κι εγώ. Στόχος η οργάνωση των κινητοποιήσεων από τα κάτω, αλλά και η ανάδειξη του θέματος αφού κανένα συστημικό ΜΜΕ δεν το προβάλει.

Με πανό, προκήρυξη κι αφίσσα παρεμβαίνουμε σε κάθε συγκέντρωση αναδεικνύοντας τα αιτήματά μας: “Όχι άλλα λεφτά στους τραπεζίτες. Τράπεζα και κυβερνήσεις κλέβουν το λογαριασμό μας. Να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι. Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας”. Προσπαθούμε έτσι να ενώσουμε εργαζόμενους και συνταξιούχους της ΕΤΕ σε κοινές διεκδικήσεις. Έτσι συμμετείχαμε τόσο στη γενική απεργία στις 14/12 όσο και στο πανσυνταξιουχικό συλλαλητήριο στις 15/12. Επόμενη πανελλαδική κινητοποίηση θα γίνει στις 21 Δεκέμβρη.

Οι τράπεζες ανήκουν σε αυτούς που τις “έσωσαν”. Κι αν δεν σώθηκαν, μόνη απάντηση μπορεί να είναι η κρατικοποίησή τους με εργατικό έλεγχο.

Ιωάννα Παυλοπούλου
συνταξιούχος Εθνικής Τράπεζας