Στις 28 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε παράσταση διαμαρτυρίας έξω από
την έδρα της περιφερειακής εκπαίδευσης στην Κομοτηνή. Η συγκέντρωση
έγινε στη 1 το μεσημέρι.
Νωρίτερα βρισκόταν σε εξέλιξη η δίωρη στάση εργασίας που είχαν
εξαγγείλει οι σύλλογοι εκπαιδευτικών μειονοτικής εκπαίδευσης ΕΠΑΘ
(Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης), Ξάνθης, Ροδόπης και Έβρου, ο
σύλλογος εκπαιδευτικών Ροδόπης “Οι Τρεις Ιεράρχες”, τα νομαρχιακά
τμήματα της ΑΔΕΔΥ Ξάνθης και Ροδόπης. Θλιβερή απουσία από την
κινητοποίηση ήταν ο σύλλογος δασκάλων Ξάνθης. Για την ιστορία θα πρέπει
να σημειώσουμε ότι με τις ψήφους της ΔΑΚΕ και της Αυτόνομης Παρέμβασης,
καταψηφίστηκε η συμμετοχή του συλλόγου στην κινητοποίηση, το ΠΑΜΕ και η
ΠΑΣΚ δεν τοποθετήθηκαν, ενώ η Αριστερή Αγωνιστική Κίνηση ήταν η μόνη που
στήριξε το αίτημα για συμμετοχή στην απεργιακή κινητοποίηση.
Η παράσταση διαμαρτυρίας και η απεργία έγιναν κυρίως για το κλείσιμο
και για την συγχώνευση μειονοτικών σχολείων. Τα τελευταία μνημονιακά
χρόνια από το 2010 μέχρι σήμερα έχουν κλείσει 57 μειονοτικά σχολεία, ενώ
μόνο φέτος κλείνουν 9. Στην Ξάνθη 3, στην Ροδόπη 5 και στον ¨Έβρο 1.
Μετά το κλείσιμο και την συγχώνευση των σχολείων ανακύπτουν τεράστια
προβλήματα. Το βασικό πρόβλημα είναι η μεταφορά των μαθητών στα
πλησιέστερα σχολεία. Για τον λόγο αυτό οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων
των χωριών Κύκνος και Ζουμπούλι έκαναν κατάληψη τον δήμο Μύκης
απαιτώντας τη δωρεάν μεταφορά των παιδιών τους στο σχολείο της Σμίνθης.
Το κράτος, ενώ έκλεισε τα σχολεία σε αυτά τα χωριά, δεν μερίμνησε την
μεταφορά των μαθητών. Αντίστοιχα προβλήματα υπάρχουν και στα μειονοτικά
σχολεία του Ν. Ροδόπης. Στα χωριά Κάτω Δροσίνη, Σμιγάδα και Σαρακινή τα
παιδιά έμειναν χωρίς σχολείο για τρεις μήνες επειδή το κράτος δεν
μερίμνησε να μεταφέρει τους μαθητές στα πλησιέστερα σχολεία. Ενώ στον
ορεινό όγκο της Ξάνθης και της Κομοτηνής, σε πολλές περιπτώσεις οι
γονείς, για να μην αφήσουν τα παιδιά τους χωρίς σχολείο αναγκάζονται να
μεταφέρουν τα παιδιά τους με τα αγροτικά πάνω στις καρότσες, διατρέχοντας
τεράστιο κίνδυνο η ζωή των μικρών παιδιών. Είναι σημαντικό να
αναφέρουμε ότι στον Ν. Ξάνθης θα αντιμετωπίσουμε μεγαλύτερα προβλήματα
με τη μεταφορά των μαθητών μετά το νέο έτος, καθώς ο διαγωνισμός από
την περιφερειακή ενότητα Ξάνθης έχει κριθεί άγονος.
Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα στα μειονοτικά σχολεία είναι η ανυπαρξία
αιθουσών διδασκαλίας. Ενώ το κράτος κλείνει σχολεία αυξάνοντας τον
πληθυσμό άλλων «μεγαλύτερων» σχολείων, δεν φτιάχνει καινούριες αίθουσες
διδασκαλίας με αποτέλεσμα να υπάρχουν σχολεία και τάξεις όπου οι
μαθητές, κυριολεκτικά, στοιβάζονται ο ένας πάνω στο άλλον. Στο δημοτικό
σχολείο Αρριανών για παράδειγμα, θα μεταφερθούν και άλλοι 16 μαθητές,
μετά τα πρόσφατα κλεισίματα. Στο συγκεκριμένο σχολείο ούτε αίθουσες
διδασκαλίας υπάρχουν, ούτε γραφείο δασκάλων, με αποτέλεσμα οι συνάδελφοι
να ετοιμάζονται για τα μαθήματά τους στους στενούς διαδρόμους του
σχολείου.
Εκτός από τις τεράστιες ελλείψεις στην υλικοτεχνική υποδομή, υπάρχουν
τεράστιες ελλείψεις και σε εκπαιδευτικό προσωπικό. Διορισμοί δασκάλων
στα μειονοτικά σχολεία έχουν να γίνουν από το 2005. Η επιμόρφωση των
δασκάλων του τουρκόφωνου προγράμματος δεν έχει γίνει ποτέ για την
διδακτική ύλη των βιβλίων που έχουν αλλάξει πριν από δέκα χρόνια. Τα
παιδιά που έχουν αναπηρίες ή χρειάζονται ειδική εκπαίδευση δεν δέχονται
σχεδόν καμία βοήθεια. Στα μειονοτικά σχολεία που αριθμούν περίπου 132 σε
Ξάνθη, Κομοτηνή και Έβρο υπάρχουν και λειτουργούν μόνο 2 τμήματα
ένταξης. Αυτά είναι στο πρώτο μειονοτικό της Ξάνθης και στον Κένταυρο
στον νόμο Ξάνθης. Οι ανάγκες για ειδική αγωγή είναι πολύ μεγαλύτερες
αλλά δυστυχώς η κυβέρνηση εθελοτυφλεί και στέλνει στον εκπαιδευτικό
Καιάδα δεκάδες μαθητές με αναπηρία.
Όλα τα παραπάνω προβλήματα σε συνδυασμό με την ρατσιστική διάκριση σε
βάρος των δασκάλων της μειονότητας, που τους απαγορεύει να διδάξουν στα
μειονοτικά σχολεία δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα. Η αρχή έγινε στις
28 Σεπτέμβρη και μπορούμε συνεχίζοντας στον δρόμο του αγώνα με απεργίες
και καταλήψεις να σταματήσουμε τα κλεισίματα μειονοτικών και δημοσίων
σχολείων. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έδειξε από την πρώτη στιγμή τις
προθέσεις της για τα δικαιώματα της μειονότητας, παραχωρώντας πολιτικά
την Θράκη στους ΑΝΕΛ και στο βαθύ κράτος. Μόνο η ενωτική και διεθνιστική
δράση των εργατών από τα κάτω μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα της
εκπαίδευσης. Και συνολικά σε όλα τα προβλήματα που ταλανίζουν την
κοινωνία, προτάσσοντας τις ανάγκες της τάξης μας, ενάντια στα κέρδη τους
και ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό που χρησιμοποιούν για να μας
διαιρέσουν.
Τζεμαλή Μηλιαζήμ
