Οι εικόνες με τους χιλιάδες πρόσφυγες που απλώνονται από τα νησιά και τον Πειραιά μέχρι την Ειδομένη, ανηφορίζοντας ακόμη και με τα πόδια πάνω στην Εθνική Οδό συγκλονίζουν όλο τον κόσμο και ξεσηκώνουν ένα μαζικό κύμα αλληλεγγύης.
Ακόμα και οι υπεύθυνοι για το δράμα της προσφυγιάς, οι ηγέτες των ιμπεριαλιστικών κρατών που βομβαρδίζουν τη Συρία, αναγκάζονται να χύσουν κροκοδείλια δάκρυα και να μιλήσουν για «ανθρωπιστική κρίση».
Αλλά το μόνο σχέδιο αντιμετώπισης που βάζουν στο τραπέζι των Συνόδων τους είναι μέτρα για την ανακοπή «των προσφυγικών ροών». Φράχτες, Νατοϊκές περιπολίες, επαναπροωθήσεις και κέντρα για το μάντρωμα όσων ξεφύγουν από όλα αυτά.
Μαζί τους και η Συνάντηση των πολιτικών αρχηγών εδώ, που γίνεται την Παρασκευή 4/3, παραμονή της Συνόδου της ΕΕ, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με συναίνεση Τσίπρα-Μητσοτάκη. Το μόνο που συζητούν είναι αν το μάντρωμα θα γίνεται σε σκληρά φρουρούμενες «Αμυγδαλέζες» όπως θέλει η ΝΔ ή σε διάσπαρτα σημεία 15 χιλιόμετρα μακριά από τις εθνικές οδούς όπως λένε οι υπουργοί της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου.
Ταυτόχρονα, όλοι αυτοί μαζί προβάλλουν την κατάσταση σαν μια «εθνική κρίση» που απαιτεί «να βάλουμε στο πλάι τις διαφορές μας», δηλαδή σε απλά ελληνικά να σταματήσουμε τις κινητοποιήσεις ενάντια στο Ασφαλιστικό-σφαγείο και τους πνιγμούς των προσφύγων στο Αιγαίο. Ακόμη και η ηγεσία του ΚΚΕ κατεβάζει τους τόνους και πηγαίνει στη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών.
Ανθρώπινη υποδοχή
Η Αριστερά, όμως, έχει να
παίξει ένα διαφορετικό ρόλο. Όχι μόνο
να μην αναβάλει κινητοποιήσεις αυτή
την ώρα, αλλά και να μπει μπροστά για να
προβάλει ότι υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο
αντιμετώπισης της κρίσης από τη μεριά
των εργατών. Ένα σχέδιο που λέει ότι οι
πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι, χωράμε
όλοι, αρκεί να βάλουμε χέρι σε αυτούς
που σπέρνουν τα μνημόνια και το ρατσισμό,
τη λιτότητα και τον πόλεμο.
Μια ανθρώπινη υποδοχή των προσφύγων απαιτεί να λειτουργήσουν άμεσα εκείνες ακριβώς οι υποδομές που βρίσκονται στο στόχαστρο των περικοπών και του τρίτου Μνημονίου. Αντί για υποχρηματοδότηση των νοσοκομείων χρειάζονται επειγόντως προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών. Αντί για απολύσεις των πεντάμηνων στους δήμους, χρειάζονται λεφτά και προσωπικό για να λειτουργήσουν χώροι σίτισης και στέγασης μέσα στις πόλεις. Τα σχολεία έχουν ανάγκη από στήριξη έτσι ώστε τα παιδιά των προσφύγων να βρεθούν σε σχολικό περιβάλλον, αντί να βλέπουμε κάποιους ηρωικούς εθελοντές να προσπαθούν να τους δώσουν ένα χαμόγελο σε παγωμένες προβλήτες.
Τα λεφτά για όλα αυτά δεν θα βρεθούν από προγράμματα ελεημοσύνης της ΕΕ που, αν δοθούν, θα συνοδεύονται από όρους σκλήρυνσης των ελέγχων στο Αιγαίο και στα hotspots και των διακρίσεων ανάμεσα σε πρόσφυγες και μετανάστες, Σύρους και Αφγανούς, ξανθούς και μελαχρινούς.
Τα λεφτά μπορούν να βρεθούν αν αρνηθούμε να πληρώσουμε το χρέος, αν κρατικοποιήσουμε τις τράπεζες και σώσουμε τα ασφαλιστικά ταμεία, αν πετάξουμε έξω το ΝΑΤΟ και τη Frontex που κοστίζουν ο κούκος αηδόνι. Με ένα πρόγραμμα που ξηλώνει τα προνόμια των καπιταλιστών και περνάει τον έλεγχο του πλούτου στα χέρια των εργατών σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Προτεραιότητα για την Αριστερά δεν είναι το πώς θα φύγουν πιο γρήγορα όσοι πρόσφυγες καταφέρνουν να φτάσουν ως εδώ, αλλά πώς θα τους δώσουμε τα απαιτούμενα έγγραφα, ελληνικά διαβατήρια και ό,τι άλλο χρειάζεται για να αποφασίσουν οι ίδιοι αν θέλουν να μείνουν ή να συνεχίσουν το ταξίδι προς τα φιλικά ή συγγενικά τους πρόσωπα σε άλλες χώρες.
Σίγουρα, όλα αυτά σημαίνουν σύγκρουση με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με τους τραπεζίτες και το ευρώ τους, με τις κυβερνήσεις και τα κόμματα της λιτότητας, του πολέμου και του ρατσισμού. Είναι μια σύγκρουση που τη ζούμε σκληρά τα τελευταία έξι χρόνια των μνημονίων. Το κύμα των προσφύγων δεν είναι λόγος για να την αναστείλουμε, είναι πρόκληση για να την κλιμακώσουμε. Για να φτιάξουμε έναν κόσμο όπου θα κάνει κουμάντο η ανθρωπιά της εργατιάς και όχι ο πλούτος θρονιασμένος πίσω από φράχτες.
